Përvoja e gjatë qindra e qindravjeçare me ideologjitë kundra-kombëtare fetaro-politike të huaja — të cilat kanë qenë veçse armë ideologjike për të na shtypur, përçarë e shkombëtarizuar më thjeshtë dhe asnjëherë mjete zhvillimore për të rritur mirëqenien tonë — tashmë e ka nxjerrë në shesh faktin e kryer dhe të pamohueshëm:
toleranca ndaj çdo sistemi politik dhe/apo fetar që nuk është burimor për ne, që nuk është i lindur, i ngjizur e i farkëtuar në thellësinë oqeanike, shkëlqesinë magmatike dhe vullnetshmërinë titanike të Mendësisë, Kulturës dhe Natyrës Shqiptare, dhe që nuk është i krijuar Prej•Shqiptarit•Për•Kombin e Prej•Kombit•Për•Shqiptarin, është në të vërtetë një përqafim i vetë-shkatërrimit.
Sado u heshttë, mohoftë a shtrembëroftë kjo e vërtetë nga analistët dhe kllounitikanët e pandërgjegjshëm që kanë pushtuar hapësirat tona publike dhe politike e vendimmarrëse, — të cilët nuk dinë të shohin e të planifikojnë, për të Ardhmen Kombëtare, më larg se sa fushata e tyre propagandistike e ditës në faqet e gazetave e në studiot televizive nga ku përpallin hipokrizitë, mashtrimet dhe syleshësítë e tyre të radhës (sepse duhet thënë zgjeshur: në disa raste jo se nuk duan të veprojnë mirë, por thjesht e kanë të pamundur sepse janë të paaftë, të cekët, të papërkushtuar, mjaftohen me “njohuri” sipërfaqësore, shkojnë pas rrymës syleshe siç i kanë "trajnuar" [=programuar] pronarët e tyre globalistë, dhe as vetë nuk e kuptojnë se çfarë bëjnë!), — historia na e tregon qartë:
ideologjitë e sistemet fetare e politike e ekonomike të huaja, siç janë abrahamizmat shkretuese kristiano-muahmetiste, perandorizmat nëpërkëmbëse multi-etnike e kundra-sovranitet, marksizmi me gjithë bolshevizmat nacional-shkatërrimtare e pan-sllaviste dhe, së fundmi, liberal-bolshevizmat, protektoratizmat, multikulturalizmat, supermarketizmat e neo-sovjetizmat "euro-(afro-aziatiko)-atlantike" të fshehura pas nofkës “demokraci”, nuk na kanë sjellë as Zhvillim, as Bashkim e as Mirëqenie Kombëtare, prandaj nuk bëjnë për ne!
Këto sisteme politiko-fetare (se edhe bolshevizmi është religjion) e kanë treguar veten se janë jo thjesht jo-shqiptare, por armë të mirëfillta në duart e kundra-shqiptarëve, të cilët, sado të bukura i paçin maskat e “humanitetit” e të “partneritetit”, i kanë shfrytëzuar e vazhdojnë t’i shfrytëzojnë këto ideologji e këto sisteme për të na penguar, për të na mbajtur peng, për të na përçarë, shkombëtarizuar e shkatërruar.
«Shkoftë kohë e shkoftë mot, e vërteta del më not», thotë ajo fjala e urtë kombullore, prandaj, pas gjithë kohëve e moteve që kanë kaluar, nuk ka më asnjë dyshim:
PËRKATËSIA FETARE E SHQIPTARIT ËSHTË SHQIPTARËSÍA!
PËRKATËSIA POLITIKE E SHQIPTARIT ËSHTË SHQIPTAROKRACÍA!
Dhe vetëm kështu mund të jetë.
Pa Shqiptarësi•e•Shqiptarokraci nuk do të kishte patur as Lidhje të
Lezhës, as Lidhje të Prizrenit, as Shpallje të Pavarësisë e besa as UÇK e Riçlirim të Shqipërisë Veriore!
Madje, fakti që u desh një ri-Çlirim për Shqipërinë Veriore, është dëshmia më e prekshme e dëmeve që i shkaktohen Kombit nga sistemet politike jo-shqiptare, pasi pa to, tashmë ne do të kishim kremtuar '70 vjetorin e Ribashkimit' e jo 70 vjetorin e pushtimit jugosllav të 2/3-ve të Trevave Tona dhe të luftës nacional-shkatërrimtare!
Problemi nuk është aspak se ai sistem ishte totalitar-bolshevizëm e jo liberal-bolshevizëm ("demokraci"), por problemi është se ishte një
sistem jo-shqiptar (ideologjikisht dhe pushtetarisht).
Dhe kjo është arsyeja për të cilën as liberal-bolshevizmi nuk po funksionon, edhe duke qenë relativisht më "i mirë" se sa totalitar-bolshevizmi: sepse është një sistem jo-shqiptar, një sistem i farkëtuar enkas nga globalistët për të shqepur shtetet e zhdukur kombet duke arritur pa pengesa pushtetin global (siç banalisht funksionon çdo religjion "universalist" abrahamik)
Dëmet dhe nacional-shkatërrimet që shkaktoi jo-shqiptarësía e sistemit dhe ideologjisë totalitar-bolshevike — përgjatë së cilës Shqiptarësía dhe Shqiptarokracia, ndonëse nuk u zhdukën (është diçka e pamundur kjo se Shqiptaria është e pavdekshme!), u mbajtën peng nga marrëzia marksiste, etnomazokiste e pan-sllaviste e atyre që nuk kishin as Nder e as Besë për të qenë Shqiptarë e Shqiptarokratë — kanë për t'u ripërsëritur (siç po ripërsëriten) edhe me liberal-bolshevizmin dhe me rrëzimin e tij (sepse
edhe ky sistem është drejt rrëzimit kudo nëpër Perëndim, herët a vonë, duam apo s'duam ne, duan ta kuptojnë apo s'duan ta kuptojnë
kllounitikanët tanë).
Rruga e Shqiptarisë, e shtruar nga Kombi, u pastrua dhe u hap përsëri nga Rilindasit.
Por që pas luftës së dytë botërore e deri më tani, në veprim e në pushtet janë ri-vdjerrësit, dordolecët e paaftë dhe servilët kundra-kombëtarë e zhvatarakë të perandorive e religjioneve internacionaliste komb-helmuese, të vjetra apo të radhës!
Dhe "toleranca ndaj helmit", quhet helmim.
