Thëniet më të arta të Faik Konicës
Posted: Mon Sep 14, 2015 11:24 am
- Njeriu fillimisht i sheh gjërat ashtu siç janë, dhe më pas u jep pamjen e asaj çka ai do dëshironte të ishin (Albania 4, 1906).
- Të verbrit do të mbeten të verbër (gjer në fund të botës); edhe sikur t’u shtini perona në sy, ata prapë nuk do shohin kurrgjë. (Albania 1, 1897).
- Grekët kanë një armë të frikshme: pabesinë (Albania 2, 1897).
- E vërteta nuk ka nevojë për stil gjarpërues e të yndyrshëm të shkrimeve akademike. (Albania 2, 1897).
- Ka qenie tek të cilat ndjenja e humorit nuk e ka forcën e duhur (Albania 2, 1897).
- Fisnikëria dhe thjeshtësia mund të jenë cilësi kudo gjetkë, kurse në poezi janë antipasta të dëmshme. Çka i kërkohet poetit, poetit të vërtetë, është të shkaktojë një dridhmë të re, të flasë një gjuhë që të tjerë nuk e kanë folur, të ngacmojë ndijime që të tjerë nuk i kanë. (Albania 2, 1897).
- Bijtë e shqipes nuk merren vesh me bijtë e gjarprit (Albania 2, 1897).
- Gazetarët janë njerëz spiritualë dhe të dashur (Albania 5, 1897).
- Xhelat je se të pëlqen të jesh (Albania 8, 1897).
- Një i mbushur me mllef e mëri, në mendjen e tij anemike, rrokullis mendime të tmerrshme (Albania 9, 1898).
Mblodhi, përktheu: Fotaq Andrea
vazhdon...
- Të verbrit do të mbeten të verbër (gjer në fund të botës); edhe sikur t’u shtini perona në sy, ata prapë nuk do shohin kurrgjë. (Albania 1, 1897).
- Grekët kanë një armë të frikshme: pabesinë (Albania 2, 1897).
- E vërteta nuk ka nevojë për stil gjarpërues e të yndyrshëm të shkrimeve akademike. (Albania 2, 1897).
- Ka qenie tek të cilat ndjenja e humorit nuk e ka forcën e duhur (Albania 2, 1897).
- Fisnikëria dhe thjeshtësia mund të jenë cilësi kudo gjetkë, kurse në poezi janë antipasta të dëmshme. Çka i kërkohet poetit, poetit të vërtetë, është të shkaktojë një dridhmë të re, të flasë një gjuhë që të tjerë nuk e kanë folur, të ngacmojë ndijime që të tjerë nuk i kanë. (Albania 2, 1897).
- Bijtë e shqipes nuk merren vesh me bijtë e gjarprit (Albania 2, 1897).
- Gazetarët janë njerëz spiritualë dhe të dashur (Albania 5, 1897).
- Xhelat je se të pëlqen të jesh (Albania 8, 1897).
- Një i mbushur me mllef e mëri, në mendjen e tij anemike, rrokullis mendime të tmerrshme (Albania 9, 1898).
Mblodhi, përktheu: Fotaq Andrea
vazhdon...