[quote2="'"]Sa është e rrezikuar Shqipëria nga një kryengritje islamike e nxitur nga Shteti Islamik
Superfuqia e vetme e botës në kohën tonë, SHBA, nxiti krijimin e një koalicioni global antiterror kundër Shtetit Islamik, të quajtur nga Perëndimi ISIS, koalicion ky ku bëjnë pjesë së pari vendet e NATO-s, aleancës ushtarake më të fuqishme të botës. Duke u nisur nga premisa se kur SHBA ndërmori këtë veprim, sigurisht që bëri një analizë të raportit të forcave, logjika të thotë se edhe ISIS është një lloj superfuqie globale, e aftë që ta projektojë fuqinë në rrafsh global, shumë përtej bazës së tij territoriale të fuqisë. Nëse nuk është kështu, atëherë SHBA janë duke nxitur panik në botë, si një mënyrë për ta mbajtur botën nën kontroll. Se duhet të ketë një arsye të fortë që SHBA, trembëdhjetë vite pasi inicioi koalicionin e parë global kundër terrorizmit islamik, me rastin e Atentateve të 11 shtatorit 2001, të iniciojë një tjetër koalicion të ngjashëm, për një luftë që është paralajmëruar të jetë e gjatë.
Shqipëria është anëtare e koalicionit kundër Shtetit Islamik, pasiqë ka qenë edhe anëtare e koalicionit të parë kundër al-Qaeda. Kjo do të thotë se Republika e Shqipërisë, shteti shqiptar, është në gjendje lufte me Shtetin Islamik. Këtu nuk mund të mos bëhet pyetja se sa e rrezikuar është Shqipëria nga Shteti Islamik. Ekzistojnë tre shkaqe për të cilët Shqipëria të jetë një shënjestër e parapëlqyer e Shtetit Islamik: Shqipëria është një vend i perceptuar si me shumicën e popullsisë muslimane, i cili gjendet në Europë, është anëtar i NATO-s. Përveç këtyre arsyeve, Shqipëria është një vend i cili paraqitet si një model i bashkëjetesës paqësore ndërfetare. Për të gjitha këto arsye, një kryengritje islamike në Shqipëri do të ishte një arritje e madhe për Shtetin Islamik, që do të rriste profilin e tij global.
Nëse do të ndodhte një kryengritje islamike në Shqipëri, shteti shqiptar nga njëra anë, dhe kryengritësit në anën tjetër, do të kishin përparësitë dhe jopërparësitë e mëposhtme, që mund të grupohen në këto çështje të rëndësishme:
1) Forcat e sigurisë në Shqipërisë, dhe këtu përfshihen Policia e Shtetit, Ushtria, Garda e Republikës, SHISH, janë në gjendje për të përballuar sfidën e një rebelimi të armatosur, nga ana e një grupi të fanatikëve gjakësorë, vetëm nëse, vetëm nëse kanë epërsi numerike ndaj kryengritësve. Historia ka treguar se ky është parakushti që një shtet të triumfojë ndaj një kryengritjeje. Sot personeli i përgjithshëm i forcave të sigurisë në Shqipëri, të përmendura më lart, është rreth 25 mijë njerëz. Por, në rastin më të mirë, forcat e sigurisë në Shqipëri nuk kanë veçse 4000-4500 njerëz të aftë për të marrë pjesë në aksione luftarake. Natyrisht se shteti kur ballafaqohet me një kryengritje zbret në fushëbetejë me krejt forcat e tij, por vetë situata e krijuar bën seleksionimin e asaj çka është efektive dhe asaj çka nuk është e tillë. Për të gjykuar mbi atë se ç’ forcë kundërshtare mund të përballojë kjo forcë aktive shtetërore, duhet të bëhet një analizë e burimeve njerëzore të një kryengritjeje islamike në Shqipëri.
2) Pavarësisht se në Shqipëri vetëm një pjesë e vogël e popullsisë që konsiderohet si muslimane është praktikuese e religjionit islam, çka do të thotë se vetëm një minorancë e popullsisë mund të quhet vërtet muslimane, nga kjo minorancë mund të dalë një bazë fuqie për një kryengritje islamike në vend. Në Shqipëri ka 10-15 mijë ekstremistë islamikë në moshën 18-45 vjeç, meshkuj dhe femra, të cilët me pamjen e jashtme dhe mënyrën e jetesës që kanë zgjedhur, duke imituar arabët, vetëshpallen si muxhahidë, domethënë luftëtarë potencialë të Xhihadit. Në këtë rast nuk duhet bërë dallim mes meshkujve dhe femrave, se femrat e kanë provuar veten që të jenë muxhahide shumë të rrezikshme, posaçërisht si kamikaze. Përveç këtyre, në Shqipëri ka dhe një numër të madh ekstremistësh islamikë, të cilët ndonëse nuk parapëlqejnë të imitojnë arabët në pamjen e jashtme, megjithatë janë fanatikë të prirur për të qenë muxhahidë. Pjesa më e madhe e atyre që kanë shkuar vullnetarë në Siri nga Shqipëria, kanë qenë nga ky grup i dytë i muslimanëve praktikues, pra nga ata që nuk parapëlqejnë të imitojnë arabët në pamjen e tyre. Numri i ekstremistëve islamikë, të moshës 18-45 vjeç, që në pamje të jashtme janë njerëz “normale” është sa dyfishi i të arabizuarve, pra shkon në 20-30 mijë persona. Nga të dy grupimet mund të dalë lehtësisht një bërthamë prej 10-15 mijë luftëtarë të Xhihadit.
3)Një kryengritje islamike në Shqipëri do të tërheqë një numër të madh të vullnetarëve muxhahidë nga shqiptarët e Kosovës dhe ata të Maqedonisë, por edhe nga Bosnjë-Herzegovina dhe Sanxhaku.
4)Kryengritja islamike në Shqipëri do të furnizohet me vullnetarë nga vendet arabe nëpërmjet fluksit të emigracionit ilegal që dyndet në Europë nga vendet arabe. Një pjesë e madhe e tyre hynë në Shqipëri sot nga Greqia, qartësisht të ndihmuar nga autoritetet greke, të cilët duan që ta eksportojnë në vendin fqinj një pjesë të problemit që kanë me emigracionin ilegalë nga bota islame. Shteti shqiptar, përveçse që nuk duket se i ka kufijtë nën kontroll, ai nuk di të thotë as se sa prej këtyre emigrantëve ilegalë gjenden sot në Shqipëri. Por, nën kamuflimin e fluksit të emigracionit ilegal, në Shqipëri mund të hyjë një numër i madh i luftëtarëve me përvojë nga bota arabe, madje në një numër të përafërt me pjesën aktive për veprime luftarake të forcave të sigurisë në Shqipëri. Kështu që numri i kryengritëse islamikë në Shqipëri mund të arrijë shpejt në 30-40 mijë vetë.
5)Në çdo kryengritje, është e domosdoshme që kryengritësit të sigurojnë fillimisht një sasi të armëve, sa për të nisur veprimet luftarake. Pastaj në vazhdim të kryengritjes, numri i armëve në zotërim të tyre rritet me mënyra nga më të ndryshmet. Një kryengritje i tërheq trafikantët e armëve si mjalti mizat. Kryengritësve nuk do të mungojnë paratë për të blerë armë. Shtetet fqinje me Shqipërinë, Greqia, Maqedonia dhe Mali i Zi, nuk do të kenë interes që ta ndalojnë furnizimin me armë të të kryengritësve në Shqipëri, se këto vende, pa harruar dhe Serbinë, kanë shumë se çfarë të fitojnë nga shpërbërja e shteti shqiptar. Por kryengritësit do të sigurojnë armë edhe duke sulmuar anëtarët e forcave shtetërore të sigurisë dhe duku iu rrëmbyer armët atyre.
6)Forcat shtetërore të sigurisë në Shqipëri do të kenë në fillim të kryengritjes epërsi në armatime dhe në personel ushtarak të trainuar, por kjo epërsi do të relativizohet shumë nga taktikat e përdorura nga kryengritësit islamikë. Kryengritja do të merret që në fillim nën kontroll nga të dërguarit e Shtetit Islamik, të cilët do të përcaktojnë strategjinë dhe taktikat e kryengritësve. Taktika më mbresëlënëse e Shtetit Islamik është prerja e kokave të kundërshtarëve, e shndërruar në operacion në marrëdhëniet publike, po aq sa në metodë operacionale luftarake. Dhe këtë taktikë kryengritësit do ta përdorin së pari ndaj pjesëtarëve të forcave të sigurisë shtetërore, policëve, ushtarëve, njerëzve të shërbimeve të fshehta, si dhe ndaj familjeve të tyre, duke i goditur veçanërisht në kohën që ata shkëputen për aryse të ndryshme, nga forcat operacionale, si për të vizituar familjet etj.
7)Kokëprerja masive shkakton rënien morale të forcave të sigurisë shtetërore dhe eventualisht shpërbërjen e tyre. Në rastet e kryengritjeve të tilla ka një moral gap mes forcave shtetërore të sigurisë dhe kryengritësve. Anëtarët e forcave shtetërore të sigurisë veprojnë të nxitur më shumë nga detyrimet profesionale, prandaj fuqia morale e tyre nuk është e madhe. Për këtë arsye kurajoja e tyre prej luftëtari ka prirjen të bjerë me rritjen e shkallës së rrezikut të cilit i ekspozohen, aq më tepër kur ballafaqohen me situata në të cilat metodat luftarake të cilat iu kanë mësuar atyre, sfidohen nga ana e kundërshtarit me të tjera metoda, ndaj të cilave ata janë të pafuqishëm. Kryengritësit, nga ana e tyre, veprojnë të motivuar vetëm nga morali, kështu që me rritjen e shkallës së rrezikut, në rradhët e tyre ndodh procesi i evidentimit dhe konsolidimit të bërthamës më të guximshme dhe më aktive të tyre.
8)Kryengritja islamike në Shqipëri do të shkaktojë një ndërhyrje të armatosur të NATO-s në Shqipëri. Kjo për faktin se pas nisjes së kryengritjes, Qeveria e Shqipërisë, me t’ u ndodhur në situatën kur do të duket qartë pamundësia e forcave shtetërore të sigurisë për të shtypur kryengritjen, do t’ i bënte apel NATO-s që në bazë të nenit 5 të Traktatit të Aleancës, t’ i vinte në ndihmë ushtarakisht Shqipërisë së gjendur përballë atij që Qeveria e Shqipërisë do ta quajë një agresion të Shtetit Islamik. Ndërhyrja e NATO-s, e cila në pamje të parë mund të duket si një frenues për një kryengritje islamike në Shqipëri, në fakt nuk është aspak e tillë. Kauza e islamikëve që do të organizojnë kryengritjen ka shumë se çfarë të përfitojë edhe nga një ndërhyrje ushtarake e NATO-s. Kjo do të krijonte përshtypjen globale se fuqia e Islamit është e tillë që një shtet islamik u krijua madje edhe brenda vetë rrethit të vendeve anëtare të NATO-s, pavarësisht se ai u asgjësua me një ndërhyrje ushtarake. Shqipëria do të dilte e humbur edhe në rastin kur një ndërhyrje ushtarake e NATO-s, do të shtypte kryengritjen islamike, se pas kësaj NATO do të detyrohej që të vendoste një forcë paqeruajtëse afatgjatë në Shqipëri, si dhe nën qeverisjen ndërkombëtare. Me këtë rast, ekzistenca e shtetit shqiptar do të shihej si një anomali në Europë dhe ekzistenca e tij në të ardhmen do të vihej në dyshim të madh.
9)Ndërhyrja ushtarake e NATO-s në një vend anëtar të aleancës, me qëllim të shtypjes së një kryengritjeje islamike, do të kishte si pasojë krijimin e mitit të Islamit martir shqiptar, të mbytur në gjak nga kryqata e NATO-s. E gjendur në këtë situatë NATO do të detyrohej që për të zhdukur përshtypjen e keqe të krijuar nga ndërhyrja e saj në Shqipëri, të ndërtonte në vend një sistem qeverisës të bazuar mbi përfaqësimin zyrtar të bashkësive fetare. Kjo do të sillte zhdukjen e laicizmit (shekullarizmit) në Shqipëri, faktorit kryesor për ekzistencën e shtetit shqiptar. Shtypja e kryengritjes nga një ndërhyrje ushtarake e NATO-s, si e vetmja mundësi që një kryengritje e tillë në Shqipëri të shtypet, do të kishte pasojën paradoksale që muslimanët praktikues në Shqipëri të fitonin atë qasje zyrtare që nuk e kanë në institucionet shtetërore, si dhe një status politik të cilin nuk e kanë deri më sot. Kështu, do të ligjërohej që femrat e mbuluara të frekuentonin shkollat publike, të punonin nëpër insitucionet shtetërore, që të kishte në parlament deputetë të rrymave politike islamike etj. Shqipëria do të merrte pamjen e padëshiruar të një federate religjioze. Kjo do të bënte të përparonte procesi i shpërbërjes së shtetit shqiptar, i nisur me kryengritjen islamike.
Kjo është problematika që ka të bëjë me një kryengritje eventuale islamike në Shqipëri dhe ndërlikimet që sjell ajo, e grupuar në nëntë çështje. Nëse rreziku i Shtetit Islamik është një gjë reale dhe jo një lojë gjeopolitike globale, në të cilën Shqipëria po merr pjesë për shkak të prirjes së politikanëve tanë të të gjitha ngjyrave që të ndjekin verbërisht SHBA, atëherë rreziku i një kryengritjeje islamike është real në Shqipëri, pavarësisht se kjo mund të ndodhë pas një viti, apo pas dhjetë viteve. Madje është një rrezik i pashmangshëm, me të cilin shteti dhe shoqëria shqiptare duhet të përballen detyrimisht në të ardhmen. Prandaj është mirë që Shqipëria të veprojë ashtu siç veprojnë vendet demokratike kur ballafaqohen me një rrezik të tillë. SHBA, në kohën e Luftës së Dytë Botërore krijoi kampe përqëndrimi ku u internuan rreth 150 mijë qytetarë amerikanë me origjinë japoneze, gjermane dhe italiane, pra prejardhja e të cilëve ishte nga vendet armike të SHBA në këtë luftë. Një numri shumë të madhe prej të tjerëve, që arrinte në disa milionë njerëz, iu kërkua që të regjistroheshin në zyrat përkatëse shtetërore dhe të pajiseshin me dokumente të posaçme identifikimi. Për secilin prej tyre u krijuan dosje në të cilat evidentohej sjellja e tyre.
Edhe Shqipëria duhet të veprojë në mënyrë të njëjtë duke krijuar kampe përqëndrimi ku të internojë 20-30 mijë muslimanë praktikues. Ata mund të punojnë në vendet e internimit, kryesisht në bujqësi dhe blegtori, që kështu me kohë të kthehen në popullsi rurale. Muslimanët praktikues të tjerë duhet të regjistrohen dhe të pajisen me karta identiteti religjioze ku të tregohet xhamia ku ushtrojnë ritet. Çdo xhami në Shqipëri, që të ekzistojë duhet të tregojë se ka një numër frekuentuesish të regjistruar, të barabartë me kapacitetin e saj. Kështu do të kufizohet numri i xhamive të ndërtuara pa kriter. Nëse nuk merren masa të tilla, Shqipëria në të ardhmen do të ballafaqohet me rrezikun serioz të një kryengritjeje islamike. Shqipëria, si anëtare e koalicionit global kundër Shtetit Islamik nuk mund të kontribuojë në këtë luftë në Irak apo Siri, por vetëm brenda territorit shqiptar./Kastriot Myftaraj
https://www.facebook.com/kastriotmyftar ... 7529917720[/quote2]
Ata që jetojnë në Shqipëri e shikojnë se çfarë po ndodh. Islami është në ekspansion të plotë dhe i mirë financuar e i mirë organizuar, por më shqetësuesja është se ka gjetur dhe objektivin: popullsinë e pashkolluar, të varfrit e adoleshentët të harruar shteti.. ku edhe vet 80-90% e elitës zyrtare është e përbërë prej analfabetësh funksional te vërtetuar.
Fotografitë nga bulevardi `Dëshmoret e Kombit` flasin vetë. Shkombëtarizimi po përhapet si vaji në lakra me financime miliardëshe nga jashtë të cilat kanë gjithnjë e më shumë efekt pasi varfërimi e braktisja e shqiptarëve nga shteti vazhdon e po theksohet.
Mijëra besimtarë myslimanë shqiptarë dhe të huaj [!?] janë falur mëngjesin e sotëm, në ditën e parë të festës së tyre, Bajramit të Madh, në bulevardin “Dëshmorët e Kombit”.
http://www.albeu.com/foto-lajm/bajrami- ... 14/5/#foto
