Evropianet e bardhe dhe migrimi i tyre drejt Jugut

[Zeus10]

Gjithmone me ka bere pershtypje, ngjashmeria e alfabetit runic:



me ato te quajturat pellazge, etruske dhe nenvariantet e tyre:



Kjo ngjashmeri, nuk ka kaluar pa u vene re nga disa studjues te vemendshem, pavaresisht se shumica e tyre me nje indiference te pashpjegueshme e kane injoruar kete ngjashmeri

among the Northern nations of Europe but few if any of them have paid due attention and it is here thrown out for future consideration to the intimate resemblance of the Runic letters to those in the old Pelasgian Etruscan Samnite and Oscan alphabets or to those that are found on the ancient medals of Spain and which we know to have existed under Julius Caesar and to have terminated soon after the reign of Augustus.

Ne nuk e dime, cfare kane qene pellasget, etrusket ose te tjere popuj, qe ne ju atribojme keto shkrime PARAGREKE e PARAROMAKE ne kohe, por ne e dime pothuajse me siguri absolute, se cilet popuj, shkruajne ne alfabetin runic. Keta jane popujt e Europes Veriore, qe jane perfaqsuesit me te spikatur te races se bardhe.

Tani, Europa eshte kontinenti, qe eshte shtepia e kesaj race te vecante. Nga Veriu ne Jug te saj, banojne popuj te ndryshem, qe megjithese flasin gjuhe te ndryshme dhe kane zhvilluar ne pergjithesi kultura specifike, kane nje unitet racial me te pergjithshem, ate te races se bardhe. Por nderkohe historia dhe arkeologjia, na kane provuar ne menyre te pakundershtueshme, se jugu i kontinentit , ne periudhat e hershme historike, nuk ka qene i banuar prej europianeve te bardhe, por prej banoresh me tipare raciale te ndryshme nga ato europiane.
Ne nje moment te caktuar historik, europianet e bardhe te veriut, ndoshta te deshperuar nga jeta e veshtire, ne pjeset e ftohta te kontinentit, u dynden(ose u rikthyen) drejt jugut, shperngulen perfundimisht racat e tjera, qe popullonin Europen Jugore dhe e shnderruan gjithe kontinentin ne shtepine e tyre te perhershme.
Avangarda e kesaj armate, ne drejtim te jugut te Europes, kane qene shqiptaret, nje race spektakolare luftarake, qe ndoshta ka folur gjuhen etnike origjinale te te gjithe groupraces. Shqiptaret pushtuan gjithe Ballkanin ne ate kohe, duke sjelle dhe kulturen e trasheguar nga Europa Veriore dhe mbi te gjitha shkrimin:



dhe besimin, simbolet e te cilit jane gdhendur ne veshjet e armet e tyre, mbetjet e te cilave ne i gjejme sot, qe nga Panonia Veriore me bore deri ne Kreten e ngrohte me diell:

[rrëqebull]

Mendoj se është një çështje shumë e rëndësishme ajo që keni shtruar Zeus10 në lidhje me njëjtësinë e burimit të shkrimit runik evropianoverior dhe atij evropianojugor. Fakti që fjala `runë` mund të shpjegohet nëpërmjet ilirishtoShqipes, mua më shtyn të mendoj se kjo risi qytetërimore [shkrimi] ka ardhur nga vet të Parët Tanë (dhe jo më kot një prej shpjegimeve më bindëse për emrin e Kadmit është se ai mund të jetë një trajtëzim i lashtë i emrit `Këndim`, që në shqip do të thotë edhe 'lexim'). Në norsishte të vjetër fjala "rún" do të thotë edhe 'sekret' dhe përkimi me kuptimin e foljes `ruaj` nuk më duket rastësor. Për këtë arsye °runë e shoh si emërzim të rrënjës me ru: diçka që rún është diçka që mbron në kuptimin ritual, magjik, nuskor:

NUSKË I f. sh.
1. vjet. Një copë letër e mbledhur zakonisht si trekëndësh, e mbushur me fjalë të kota, të
shkruara nga një fetar [natyrisht flasim për një dok të lashtë pavarësisht se pas agresionit abrahamik është ndotur me përmbajtje dhe formulime joburimore], të cilën e mbanin në trup njerëzit me paragjykime ose ua varnin
fëmijëve, duke kujtuar se kishte fuqi për t'i mbrojtur nga një sëmundje ose nga të këqijat

por gjithashtu (e) rún tregon edhe funksionin e vet shkrimit, që është ai i ruajtjes së të dhënave, të një tregimi, të një emri etj., nëpërmjet skalitjes së tij në gur etj. (pra °runë për mendimin tim duhet lexuar si sinonim i `shkronjë; shkrim`).


Sa i përket lëvizjes nga veriu në jug dhe ripopullimit të Evropës jugore duke zëvendësuar popullsi jo-evropiane që ishin vendosur aty, nuk pajtohem me këtë shpjegim. Për mendimin tim në periudhën para-perandorake romake dhe para-kozmopolite greke nuk ka pasur kurrë në Siujdhesën Ilire apo Mesdhe një popullsi jo-evropiane jo-ilire. Studimet dhe argumentimet e tanishme që flasin për "kolonizim" të Evropës nga "bujq meslindorë" që më vonë qenkan zëvendësuar nga dyndjet "indevropiane", janë tërësisht në udhë të gabuar dhe të ndërtuara duke u mbështetur në keqinterpretimin e mbetjeve arkeologjike dhe antropologjike të popullsive jo-evropiane që u dyndën në Evropë si pasojë e perandorizmit romak dhe kozmopolitanizmit grek (ngjashëm sikurse po ndodh tani me BE-në). Pra, të thuhet se Evropa jugore, Mesdheu, ka qenë i populluar fillimisht me jo-evropianë që mandej janë zëvendësuar nga evropianët veriorë që kanë zbritur, është njësoj si të thuhet se Anadolli ka qenë i banuar me turq dhe të bardhët që kanë ngelur sot atje janë të ardhur pas turqve. Për mendimin tim raca evropiane ka banuar në një hapësirë që, për gjerësi, shkon nga Shtyllat e Herkulit në Himalaja dhe, për lartësi, nga Libia në Arktik. Duke qenë se shumë prej këtyre zonave janë sot të banuara nga jo-evropianë (që, duke qenë se flasin gjuhë evropiane, janë të dalë nga përzierja e evropianëve me jo-evropianët e ardhur nga meso-afrika, si pasojë e helmimit botëkuptimor me abrahamizëm kristianist e mandej muhametist), disa kanë prirjen që të mendojnë se kështu mund të ketë qenë gjithmonë. Unë mendoj ndryshe sepse kemi një faktím të pjesshëm (se natyrisht kërkimet për të arritur në gjykime përfundimtare duhet të vazhdojnë), të vazhdimësisë të paktën 8 000 vjeçare të Kombit Tonë në Siujdhesën Tonë, dhe gjithashtu një shteg vërtetimor për pohimin e bërë edhe më parë në lidhje me iliroshqiptarësínë si thelb, burim e zanafillë të qytetërimit evropian. Sado i pjesshëm qoftë ky faktím, për mendimin tim ngelet gjithsesi më i bindshëm se sa "argumentet" e përdorura nga ata që për arsye të shumta gjeopolitike prej kohësh po hedhin në qarkullim teza që i paraqesin meslindorët si "vendas të Mesdheut" (duke harruar se tiparet dhe kultura e atyre që sot quajmë meslindorë kanë ardhur pas agresionit përzierje'nxitës dhe evropianësí'zhdukës abrahamik, dhe kurrsesi nuk kanë qenë të tilla 7 apo 8 mijë vjet më parë).

[Zeus10]

Sa i përket lëvizjes nga veriu në jug dhe ripopullimit të Evropës jugore duke zëvendësuar popullsi jo-evropiane që ishin vendosur aty, nuk pajtohem me këtë shpjegim. Për mendimin tim në periudhën para-perandorake romake dhe para-kozmopolite greke nuk ka pasur kurrë në Siujdhesën Ilire apo Mesdhe një popullsi jo-evropiane jo-ilire. Studimet dhe argumentimet e tanishme që flasin për "kolonizim" të Evropës nga "bujq meslindorë" që më vonë qenkan zëvendësuar nga dyndjet "indevropiane", janë tërësisht në udhë të gabuar dhe të ndërtuara duke u mbështetur në keqinterpretimin e mbetjeve arkeologjike dhe antropologjike të popullsive jo-evropiane që u dyndën në Evropë si pasojë e perandorizmit romak dhe kozmopolitanizmit grek (ngjashëm sikurse po ndodh tani me BE-në). Pra, të thuhet se Evropa jugore, Mesdheu, ka qenë i populluar fillimisht me jo-evropianë që mandej janë zëvendësuar nga evropianët veriorë që kanë zbritur, është njësoj si të thuhet se Anadolli ka qenë i banuar me turq dhe të bardhët që kanë ngelur sot atje janë të ardhur pas turqve. Për mendimin tim raca evropiane ka banuar në një hapësirë që, për gjerësi, shkon nga Shtyllat e Herkulit në Himalaja dhe, për lartësi, nga Libia në Arktik. Duke qenë se shumë prej këtyre zonave janë sot të banuara nga jo-evropianë (që, duke qenë se flasin gjuhë evropiane, janë të dalë nga përzierja e evropianëve me jo-evropianët e ardhur nga meso-afrika, si pasojë e helmimit botëkuptimor me abrahamizëm kristianist e mandej muhametist), disa kanë prirjen që të mendojnë se kështu mund të ketë qenë gjithmonë. Unë mendoj ndryshe sepse kemi një faktím të pjesshëm (se natyrisht kërkimet për të arritur në gjykime përfundimtare duhet të vazhdojnë), të vazhdimësisë të paktën 8 000 vjeçare të Kombit Tonë në Siujdhesën Tonë, dhe gjithashtu një shteg vërtetimor për pohimin e bërë edhe më parë në lidhje me iliroshqiptarësínë si thelb, burim e zanafillë të qytetërimit evropian. Sado i pjesshëm qoftë ky faktím, për mendimin tim ngelet gjithsesi më i bindshëm se sa "argumentet" e përdorura nga ata që për arsye të shumta gjeopolitike prej kohësh po hedhin në qarkullim teza që i paraqesin meslindorët si "vendas të Mesdheut" (duke harruar se tiparet dhe kultura e atyre që sot quajmë meslindorë kanë ardhur pas agresionit përzierje'nxitës dhe evropianësí'zhdukës abrahamik, dhe kurrsesi nuk kanë qenë të tilla 7 apo 8 mijë vjet më parë).

Ne historine(lexo: mitologjine) Helene, burimi i vetem ku nepermjet deduksionit mund te marrim informacion ""historik"", flitet per RI-kthim te Dorianeve(lexo: Hyllejve), ne Peloponez. Duke presupozuar qe keta ishin vala e pare migratore, e popullsise se bardhe qe RI-kthehej ne tokat e stergjysheve, te okupuara nga Danajte semitike, atehere mund te thuhet, qe ne nje periudhe te meparshme, popullsite jo-origjinale europiane, I kishin zhvendosur europianet e bardhe ne menyre te perkohshme ne veri te kontinentit.

Nga ana arkeologjike, deshmohet se ne nje periudhe historike te caktuar nje popullsi me tipare raciale jo-europiane ka dominuar jugun e Europes per disa kohe:

[rrëqebull]

Ne historine(lexo: mitologjine) Helene, burimi i vetem ku nepermjet deduksionit mund te marrim informacion ""historik"", flitet per RI-kthim te Dorianeve(lexo: Hyllejve), ne Peloponez. Duke presupozuar qe keta ishin vala e pare migratore, e popullsise se bardhe qe RI-kthehej ne tokat e stergjysheve, te okupuara nga Danajte semitike, atehere mund te thuhet, qe ne nje periudhe te meparshme, popullsite jo-origjinale europiane, I kishin zhvendosur europianet e bardhe ne menyre te perkohshme ne veri te kontinentit.

Me këto pajtohem plotësisht Zeus10. Në përgjigjen time të mëparshme kam qenë i paqartë në fakt. Kur kam shkruar se:

Sa i përket lëvizjes nga veriu në jug dhe ripopullimit të Evropës jugore duke zëvendësuar popullsi jo-evropiane që ishin vendosur aty, nuk pajtohem me këtë shpjegim.

e kam patur fjalën përjashtimisht për teorinë e "bujqve neolitikë të ardhur nga lindja e mesme 7500-9000 vjet më parë". Kjo është teoria që unë kundërshtoj dhe jo ri-zbritja e Dorianëve për të rimarrë në kontroll tokat stërgjyshore që ishin kolonizuar ndërkohë nga jo-evropianët e tërhequr në jug të Siujdhesës Sonë (Greqi) nga qytetërimi po-ilir Mykeneas (që është një dukuri që ndodh edhe sot e kësaj dite dhe që ka pasur si pasojë edhe kolonizimin e Kretës me jo-evropianë të pranuar atje fillimisht si punëtorë).

Ndërsa për përkatësinë e Danajve mendoj ndryshe: fakti që ata mund të kenë ardhur nga lindja për mendimin tim nuk tregon se kanë qenë jo-evropianë. Mendoj se janë pjesë e një vale ri-kthimi të Parthinëve ilirë që kishin shkuar në fushatë në lindje (ashtu si edhe Mëdhoj-të [Μῆδοι], që ishin po-ilirë nga Emathia) dhe që mandej do të shndërroheshin në Persianë duke humbur çdo lidhje me të Parët Tanë e madje duke luftuar me Ta më vonë. (Dhe emrin e tyre unë e shoh të lidhur me rrënjën e (n)daj, (n)danë 'të ndarët, të ikurit, të mërguarit'. Duke qenë se u ri-kthyen nga lindja, mund të kenë mbartur edhe veçori kulturore jo-evropiane të marra si pasojë e qëndrimit në mërgim në zona të banuara me shumicë dërrmuese jo-evropiane (dhe kjo ndotje e tyre kulturore natyrisht pati si pasojë shkatërrimin e mëtejshëm të qytetërimit ilir në Greqi me kozmopolitanizëm e multikulturalizëm të skajshëm; shkatërrim nga i cili mbijetuan vetëm fise Doriane e Spartane në Peloponez të cilat i rigjejmë po në ato Treva Stërgjyshore si Arbërorë "arvanitas" në mesjetë - por edhe këta mbijetuan sidomos falë ri-zbritjes së vazhdueshme të Bashkëkombasve nga pjesët veriore të Ilirikut por edhe falë ruajtjes së Kulturës Burimore në pjesët katundore përqark "megalopoleve", si rasti i Athinës).