Iliada ne 'greqisht"' dhe ne shqip.

[Zeus10]

Ne asnje nje gjuhe te botes, kenget e Homerit nuk tingellojne me bukur dhe me kuptueshem se ne shqip. Shqipja eshte e vetmja gjuhe e gjalle, qe jo vetem e sjell keto kenge trimerie, ne permasat e tyre poetike, te modelit hekzametrik ose 17 rrokesh, por shume prej fjaleve te perdorura nga Homeri, jane akoma te gjalla dhe ne shqipen e sotme. Kenga eshte ne dialektin geg dhe tingellon po aq bukur sa cduhet te kete tingelluar 3200 vjete me pare, ne gjuhen origjinale, qe askush nuk guxon qe te thote qe eshte shqipja. Megjithate ne do te sjellim krahas njera-tjetres, vargjet ne gjuhen qe njihet si "greqishte e vjeter" dhe ne shqip:

[col]Mnin, rrënimtare këndomë, oj Zan' ti t'Akil Pelejas
T'zeza hidhrime Akejve e cila u solli me mija:
Shpirtën t'mdhej kreshnik'sh në Ferr sa shumë gorromisi,
Trupat e tyne mandej ajo pré ua bani po qenvet,
Shuj' dhe shpezve të malit, e Zeusit u bante vullnesa,
Qyshse s'pari u kapën ndër vete dhe u kacafytën
Mbreti i burrave t'dheut Atreu, e hynér ai Akili.
Kush qe au hy që degam' ktyne t'dyve u shtini t'u zejshin?
Bir' i Laton's e i Zeusit. Në mbretin huj mbasi mori
T'zez' ky n'ushtri ma lëshoi nji dergjë, u faronte po gjindja,
Qysh asobote që Krizin Atrejasi njat meshtarin
Pat napërkamb' ... Ky kish ardh' tek anit e shpejta t'akejvet
T'bin' për të nxjerrë, e dhanti kish sjellë të panumër me vete.
Flamurin n'dorë edhe mbante të larshigjetues Apolonit
Maje skeptri t'artë, edhe u lutej Akejve të gjithvet,
Veçanërisht, por Atrejve të dy, sundimtarëvet të gjindjes:
"O ju Atrejë e ju mir' ndër kollçikë, o Akejç, të mbërthyem,
Ju ata zota po u dhanshin, t'Olimpit që rrijn' ndër pellaze,
Krejt m'ja shemb' ju Priamit mbretnin' shndoshë n'atme me kthyem
T'dashunën mue me ma nxjerr' time bi, e dhanti me i pëlqyem
Largshigjetuesin Apol tu' nderuem të birin e Zeusit"
Tjer't sa qenë asobote në godi kan' ramun Akejatt
Mir' me u ndam me meshtar e dhantit t'i pranojnë të shkëlqyeshmet;
Po kurrqysh jo për shtat nuk i ra Agamemnonit Atrejas,
Keqas prandej e përzu' dhe fjalë i flakroi të rrebta:
"Ma mos të baj, o plak, me të zan' rreth anijeve zgavrra,
As tash ktu tu' tallë, as rishtazi mbrapa tu' kthyem,
Skeptri se gja nuk të vlen besa ty, as ai flamur' i hyjit.
Vet' até kurr s'e lëshoj ma parë', e pleqnia ta zaje
Larg prej atmje n'at Arg, përmbrenda pellazeve t'mija,
Vejk' tue bam edhe mue bri shtrati ajo tu' m'gjetun.
Hiqmu tash, ma mos të m'ndezësh, shnoshë ti po deshe të ndahesh".|μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί᾽ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾽ ἔθηκε,
πολλὰς δ᾽ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
5οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διὸς δ᾽ ἐτελείετο βουλή,
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
τίς τ᾽ ἄρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;
Λητοῦς καὶ Διὸς υἱός: ὃ γὰρ βασιλῆϊ χολωθεὶς
νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὄρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί,
οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα
Ἀτρεΐδης: ὃ γὰρ ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
λυσόμενός τε θύγατρα φέρων τ᾽ ἀπερείσι᾽ ἄποινα,
στέμματ᾽ ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος
χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ, καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς,
Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν:
Ἀτρεΐδαι τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί,
ὑμῖν μὲν θεοὶ δοῖεν Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχοντες
ἐκπέρσαι Πριάμοιο πόλιν, εὖ δ᾽ οἴκαδ᾽ ἱκέσθαι:
παῖδα δ᾽ ἐμοὶ λύσαιτε φίλην, τὰ δ᾽ ἄποινα δέχεσθαι,
ἁζόμενοι Διὸς υἱὸν ἑκηβόλον Ἀπόλλωνα.
ἔνθ᾽ ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ
αἰδεῖσθαί θ᾽ ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα:
ἀλλ᾽ οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ,
ἀλλὰ κακῶς ἀφίει, κρατερὸν δ᾽ ἐπὶ μῦθον ἔτελλε:
μή σε γέρον κοίλῃσιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω
ἢ νῦν δηθύνοντ᾽ ἢ ὕστερον αὖτις ἰόντα,
μή νύ τοι οὐ χραίσμῃ σκῆπτρον καὶ στέμμα θεοῖο:
τὴν δ᾽ ἐγὼ οὐ λύσω: πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν
ἡμετέρῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐν Ἄργεϊ τηλόθι πάτρης
ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν:
ἀλλ᾽ ἴθι μή μ᾽ ἐρέθιζε σαώτερος ὥς κε νέηαι.[/col]

Perkthimi prej: Nikollë Dakajt

[Zeus10]

Le ta marrim me rradhe fjalet e vargut te pare:
μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος

GREQISHT               SHQIP
μῆνιν                 mërinë(tosk)-mënin(geg)
ἀείδω-ἄειδε           këndo-këndoe
θεὰ                    peren-dia(desha) 
Πηληϊάδεω             Pelëidit
Ἀχιλῆος               Akiles

1. Nuk kemi nevoje per perkthim
2. δ pas nje zanoreje ne mes te fjales ka vleren fonetike nd. Këndoe= që endoe= që ndoe(bie nje e). Pra είδω=endo
3. Thea=dia=zoti
4. Vini re prapashtesen thuajse te njejte te "dy" gjuheve
5. Prapashtesa e njejte perseri per gegerishten arkaike.

[alfeko sukaraku]

Thea..eshte "Musa" mesuesja..ajo qe jep teknin e te kenduarit-recituarit .

the-them-thea-themi-themistes..eshte e njejta gje.

Iliada pranohet boterisht se eshte shkruajtur edhe e kenduar ne gjuhe jo greke.

gjuha greke nuk ishte gjuha e popullit

[ALBPelasgian]

Unë e kam lexuar Iliadën sipas 'shqipërimit' të Gjon Shllakut, përkthyes shkodran. E futa në thonjëza fjalën shqipërim për shkak se shqipërim do të thotë kthim nga një gjuhë tjetër në gjuhën e sotme shqipe.

Iliada në shqip s'e ka një nevojë të tillë, përpos heqje të disa ndërfutjeve të mëvonshme 'greke' gjatë kohës së Pisistratit në shek.VI.

Në fakt, bërthama e pashkoqitshme e saj homerike që del nga gurra pellazgo-frigjiano-dardane jeton në shqipen, prandaj Iliada është një ep shqiptar.

[alfeko sukaraku]

Unë e kam lexuar Iliadën sipas 'shqipërimit' të Gjon Shllakut, përkthyes shkodran. E futa në thonjëza fjalën shqipërim për shkak se shqipërim do të thotë kthim nga një gjuhë tjetër në gjuhën e sotme shqipe.

Iliada në shqip s'e ka një nevojë të tillë, përpos heqje të disa ndërfutjeve të mëvonshme 'greke' gjatë kohës së Pisistratit në shek.VI.

Në fakt, bërthama e pashkoqitshme e saj homerike që del nga gurra pellazgo-frigjiano-dardane jeton në shqipen, prandaj Iliada është një ep shqiptar.

alb

me ka ngritur aq shume nervat Mark Marku sa qe kam pregatitur shume matrial per gjuhen greke.matrial qe bazohet ne dy dijetaret me te medhenj te ditve tona..akademik filolog edhe profesorer te gjuhes se lashte greke.

me pak fjale ..tjeter gjuhe ishte gjuha e popullit te cilen e quajn te panjohur edhe tjeter gjuhe ishte gjuha teknike greke qe nuk flitej ne popull.gjasat per shkrimin e iliades jane te jet shkruajtur ne jonisht..jonishtja nuk njihet si flitej edhe flitej ne Athine si gjuha e autoktonve

nje ide nga jonishtja e mere duke lexuar mbishkrimet eteokretane te Presos..i kam hedhur ne forum...do flasim me gjate per kete teme ..por jam pak i zene me pune keto dite.naten

[Zeus10]

Thea..eshte "Musa" mesuesja..ajo qe jep teknin e te kenduarit-recituarit .

the-them-thea-themi-themistes..eshte e njejta gje.

Iliada pranohet boterisht se eshte shkruajtur edhe e kenduar ne gjuhe jo greke.

gjuha greke nuk ishte gjuha e popullit

Po Alfeko:

http://zeus10.wordpress.com/2009/01/11/ ... s-lessons/

[IllyrianLegend]

Le ta marrim me rradhe fjalet e vargut te pare:
μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος

GREQISHT               SHQIP
μῆνιν                 mërinë(tosk)-mënin(geg)
ἀείδω-ἄειδε           këndo-këndoe
θεὰ                    peren-dia(desha) 
Πηληϊάδεω             Pelëidit
Ἀχιλῆος               Akiles

1. Nuk kemi nevoje per perkthim
2. δ pas nje zanoreje ne mes te fjales ka vleren fonetike nd. Këndoe= që endoe= që ndoe(bie nje e). Pra είδω=endo
3. Thea=dia=zoti
4. Vini re prapashtesen thuajse te njejte te "dy" gjuheve
5. Prapashtesa e njejte perseri per gegerishten arkaike.

Mua ἀείδω-ἄειδε po me del aeídō-áeide, joafer këndo-këndoe..

[Zeus10]

Le ta marrim me rradhe fjalet e vargut te pare:
μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος

GREQISHT               SHQIP
μῆνιν                 mërinë(tosk)-mënin(geg)
ἀείδω-ἄειδε           këndo-këndoe
θεὰ                    peren-dia(desha) 
Πηληϊάδεω             Pelëidit
Ἀχιλῆος               Akiles

1. Nuk kemi nevoje per perkthim
2. δ pas nje zanoreje ne mes te fjales ka vleren fonetike nd. Këndoe= që endoe= që ndoe(bie nje e). Pra είδω=endo
3. Thea=dia=zoti
4. Vini re prapashtesen thuajse te njejte te "dy" gjuheve
5. Prapashtesa e njejte perseri per gegerishten arkaike.

Mua ἀείδω-ἄειδε po me del aeídō-áeide, joafer këndo-këndoe..

Ne pamje te pare duket sikur eshte ashtu, por ky eshte vetem nje version i shkruar i gjuhes. Po ti studjosh tingujt me vemendje, ajo qe per greqishten eshte δ per shqipen eshte nje digrafë nd. Shembujt jane te panumert por une po sjell nje tjeter per ta kuptuar:

διαιρ-ειν(gr)_________ndar-ë(alb)_______divide(eng)

shqipja ka aftesine te zbuse shqiptimin duke future nje n-ë para d-së sepse shqiptimi i diair do te ishte shume i veshtire.
Vete fjala k-ëndoj, buron nga fjala ëndje:

ËNDJE
1. Kënaqësi, dëshirë; zbavitje, dëfrim. Ëndje e madhe. Ëndje trupore epsh. E bëj diçka me ëndje. Lexoj (punoj) me ëndje. Kam ëndje. Jepet pas ëndjeve

pra fjala këndoj do te thote "që endje-oj" pra jepem pas kenaqesise, defrimit duke thurur vargje kenge ose praktikisht duke kenduar. Ne gjuhen greke ajo shkruhet είδω=end-(oj)(end vjershe, kenge=kendoj)

END I kal.1. Bashkoj kryq, gërshetoj fijet e perit që janë për së gjati me ato për së gjeri duke i rrahur fort për të bërë pëlhurë, stof, qilim etj. (në vegjë ose në tezgjah); bëj pëlhurë, cohë etj.; punoj në vegjë ose në tezgjah; kund. çend. End pëlhurë. End qilimin.
End në vegjë (në tezgjah).
2. Thur (një shportë, një kurorë etj.) me thupra, me fije etj.
3. vet. veta III. Thur një pëlhurë të veçantë me fijet që nxjerr vetë, bën pëlhurë (për merimangën e krimbin e mëndafshit). Merimanga end pëlhurën.
4. fig. Krijoj a shestoj diçka; thur, trilloj. End vjersha (këngë). End intriga (komplote).

[Zeus10]

Pra folja shqipe end=thur vargje, kenge , eshte e njejte me greqishten kishtare ᾄδω (ἀείδω) apo gjasme me greqishten e vjeter άδειν.

[GaniB]

Se ILIADA është kënduar në gjuhën që ne e flasim sot dhe e quajmë shqipe nuk kam asnjë dyshim.
Kur merren ne trajtesë fjalë dhe emra nga Iliada, mendoj se duhet pasur parasysh se ato janë shkruar ashtu siç janë kënduar. Është e njohur se rapsodët, për arsye të ndryshme si ritmi, dinamika, rima e këngës etj. e kanë përshtatur tekstin duke e “pasuruar” me parashtesa e prapashtesa.
Ja një shembull:

O-Hajredin-o Pasha o-poj bjen-o Radi-ikës
Zot-o ku jan-o k’to ma-ale-jet e Di-ibrës

Hajredin Pasha po i bjen Radikës
Zot ku janë këto malet e Dibrës