Hebraishtja, Semitët, Greqishtja dhe IndoEvropianët në Lindjen e Mesme

[Arban Blandi]

[quoteem1831, Giuseppe Crispi, te libri i tij “Memoria sulla lingua Albanese”][…]Për të vërtetuar këtë [lashtësinë], mendoj se, është i nevojshëm shqyrtimi i natyrës së gjuhës shqipe të zanafillës dhe, po ashtu, i ndonjë gjuhë tjetër të lindur po aq herët sa ajo, siç është hebraishtja. […]Disa të tjera do t’i krahaoj me rrenjet […], përsëri për të njëjtin qëllim, që të tregoj se shqipja është gjuha e kohëve aq të lashta sa nuk mbahen mend. Është debatuar shumë mbi origjinën e gjuhëve dhe krijimin e tyre; janë sajuar hipoteza për të treguar se origjina e tyre ka qenë njerëzore. Ka edhe nga ata që, në themel, besojnë te origjina hyjnore e gjuhëve dhe e përsërisin këtë qysh nga paraardhësi ynë më i hershëm, të cilit vetë Zoti i dha gojë e gjuhë të folur, ose të paktën, elementë të saj. Por, sido që të jetë, nuk ka pikë dyshimi se gjuha, qysh në lindjen e saj, jo vetëm që duhet të ketë qenë e kufizuar, por e krijuar nga fjalë të shkurtra dhe e bollshme në fjalë njërrokëshe. Duke supozuar se dy individëve u duhet të shprehin mendimet e tyre, së pari duhet hamedësuar madje se ata i kanë shprehur ato me gjeste (të cilat, natyrshëm, i kanë dhënë jetë, fillimisht, gjuhës së gjesteve) dhe pastaj me zë. Ky zë i artikuluar pa ndonjë përpunim e pa ndonjë studim, nuk mund të përfytyrohet se është shprehur ndryshe veçse si një thirrje e vetme, ose dhimbjeje, ose kënaqësie dhe, më pas, me rrokje të shkëputura ose të pazëshme, pra, si fjalë me një oseme dy rrokje, deri sa, më në fund dhe pak nga pak, u kalua në formimin e fjalëve më të gjata. Edhe sikur të pranojmë se rudimentet e para të gjuhës paraardhësve tanë ua dha Zoti dhe se këto gjenden sot në gjuhën hebreje, nuk mund të hamendësojmë, megjithatë, siç e thotë një shkrimtar i shquar, se atyre iu dha menjëherë, qysh në fillim, një gjuhë e përsosur. Kështu që, kjo gjuhë e papërsosur përmbante disa kufizime dhe, përveçse duhej të ishte natyrshëm e varfër, duhej të përbëhej dhenga fjalë të shkurtra, siç shihet edhe në gjuhën hebreje, rrënjët e së cilës zakonisht nuk e kalojnë numrin prej tri bashkëtingëlloresh. Gjuha për të cilën po flasim këtu përmban aq fjalë të shkurtra, njërrokëshe, madje edhe të pazëshme, saqë gëlon prej tyre; dhe, duke treguar kujdes ndaj atyre që i ka krejt karakteristike të vetat (sepse përmban edhe shumë fjalë nga gjuhët e tjera), rrjedh se ajo ka natyrën e një gjuhe primitive ose është primitive.

Nga pjesa më e madhe e studiuesve, nuk vihet në dyshim se gjuha hebreje është gjuha e parë. Edhe historia e shenjtë na tregon se, para rrëmujës babilonase, të gjithë njerëzit flisnin një gjuhë ndërsa, pas ngatërrimit, dolën gjuhë të ndryshme: disa prej tyre i ngjanin hebraishtes, sidomos ato të popujve pranë Babilonisë, prej nga rrodhën të gjitha të folurat. Të tilla ishin gjuhët kaldaike, arabike, siriake dhe etiopiane. Kështu, shqipja konsiderohet, për nga pastërtia [vetëm fjalë shqip, jo huazimet], e krahasueshme me hebraishten dhe me
gjuhën kaldaike. Të krijohet një përshtypje e fortë sikur fjalët e shkruara në mur kundër Baltazarit, mbretit të kaldenjve dhe, të interpretuara nga Danieli [Danieli. 5. 26. numeravit numeravit, ponderavit, et dividunt: ose numera numera, appende et disi- dentes. Persae et Medi.] “farsin u techel mene mene”, tingëllojnë në veshë sikur të ishin shqip dhe kjo përforcohet përherë e më shumë, sa më shumë i afrohemi kupdmit të tyre, pra: manë manë - duke matur, mat e mat, ti chel - ti sjell, farsin - fare,farsoj, asgë [Përkon me përkthimin suspensus es in statera, et inventus es minus habens. Haec interpretatio sermonis Mene. Numeravit Deus regnum tuum, et complevitillud. Techel appensus es in statera, et inventus es imminutus. Peres divisum estregnum tuum etdatum est Medis et Persis. Poaty 5.16.17.18.]. Dhe në fakt, është plotësisht e besueshme që këto fjalë të jenë pikërisht shqip ose t'i përkasin gjuhës shumë të lashtë epirote të cilën vetëm Danieli e njihte dhe e kuptonte [Deritani, në Evropë ka 14 gjuhë të tjera, veç latinishtes, që Skaligeri i quan baza të gjuhëve evropiane (mes tyre numërohet dhe epirotja e lashtë). Në fakt, të gjitha (përveç arabishtes dhe hungarishtes) u futën në Evropë gjatë Perandorisë Romake, shumica brenda kufijve të Perandorisë. Ndërsa gjuha epirote vazhdon të banojë në malet e Epirit.(Bishop Walton, proleg. S.Scripture)], ndërsa dijetarët e mbretërisë së kaldejve nuk mund t'i kuptonin. Por, për ta parë më nga afër gjenialitetin e kësaj gjuhe epirote të shkurtër, njërrokëshe dhe kaq energjike, që më shumë shpreh vetëm tinguj se sa fjalë, do të më pëlqente të shtoja këtu disa rreshta mbi përkthimin e pjesës kryesore të kreut të tretë të Kantikës, aty ku nusja ankohet që ka kaluar natën duke kërkuar të dashurin e saj dhe nuk e ka gjetur dot atë. Pikërisht këtë dua të bëj, sepse, meqë gjuha hebreje shpreh me pak fjalë shumë mendime, e
vendosur përballë saj, do të dukej më mirë dhe më qartë se në ndonjë krahasim tjetër, se si gjuha shqipe hahet me gjuhën hebreje për sa i përket fjalëve të shkurtra, madje, me më pak fjalë, ajo ngërthen më shumë gjëra dhe, në këtë mënyrë, atë mund ta vendosim në kategorinë e gjuhëve natyrore [Maxime naturales linguas illas esse, quae paucis ver- bis multa comprehendunt. Postellus de originibus linguarum.]:

“Bikascti balleloth miscchabi Hal
bikascthiu: naphsci sceaaba eth
na akuma: metzathiu lo ve
... bahir asobeba va”

“Me stat tim në nat kercova atë
ghi do zëmëra ime: e kercova
as ghieta: 'nciume nani 'mbë kambë,
e vete për në qytet ...”

Sikur të merrje në dorë lapsin e të numëroje rrokjet në të dyja shkrimet, do të shihje se në gjuhën shqipe janë më pak se në atë hebreje, duke llogaritur edhe të pazëshmet. Por, për të treguar edhe më mirë natyrën origjinare të gjuhës për të cilën po flasim, këshilla më e mirë do të ishte të ndiqnim krahasimin me hebraishten. Një gjuhë mund të ngjasojë me një tjetër ose për nga karakteri i ngjeshur (cilësi që e kemi treguar), ose nga tingujt, ose në vetë fjalët, ose në sintaksë.

Meqë tingëllimi varet nga zanoret që ka, mund të jetë gjë e mire të shqyrtohen zanoret e njërës dhe të tjetrës gjuhë, që kemi marrë përsipër të krahasojmë. Zanoret, në thelb, janë pesë: a, e, i, o, u. Por ato mund të jetë ose të gjata, ose te shkurtra dhe, sa më shumë të kalojnë shkallëzimin nga e shkurtra te e gjata, nga ato pesë zanore mund të përftohen shumë të tjera, nëse këtë e ka kërkuar përdorimi i një gjuhe të dhënë. Gjuha hebreje ka trembëdhjetë zanore. Duhet thënë se ato pesë zanore janë shndërruar në trembëdhjetë sipas rastit kur tingulli i shqiptuar është herë më i gjatë e herë më i shkurtër. Megjithëse nuk është thënë se ndarja e zanoreve hebreje në trembëdhjetë është një gjetje masoretike e ndërfutur me pikësim, unë mendoj se pikat nuk kanë qenë asgjë tjetër veçse shenja që mbanin më fort tingullin e zanoreve, i cili rrezikonte të humbiste kur gjuha niste të zvetënohej. Duke arsyetuar në këtë mënyrë, mund të arrijmë në përfundimin se trembëdhjetë zanoret i përkasin dhe janë tipike për gjuhën hebreje dhe mund të themi se hebrenjtë, mes zanoreve të shkurtra, të gjata dhe tepër të gjata, përveç atyre të pazëshme, i ndanin pesë tingujt e zërit në trembëdhjetë të tillë, mes tonesh dhe gjysmëtonesh, nëse më lejohet të përdor këto fjalë, të marra hua nga muzika.

Edhe në gjuhën shqipe, zanoret ndryshojnë dhe, nga pesë, bëhen shumë më tepër. Ja shembujt: në fjalën amë - nënë, a-ja nuk është e hapur, por i ngjan një tingulli mes a dhe e: aemë\ amë\ ëmë. Te fjala ata, të dyja atë janë të gjata. Te fjala baame - e bëme, veprim, nuk janë të hapura, por i afrohen e-së së pazëshme. Te ati - ati, babai, a-ja duhet shqiptuar shpejt. Te ar - arKflori, shqiptimi i a-së duhet të jetë ndryshe nga ai i fjalës ar - arrë, dhe ar - arë. Te ar (flori) shqiptohet më shpejt se te ar (arre), ku a-ja duhet zgjatur disi, duke dyfishuar edher-në, ndërsa ar (arë) duhet shqiptuar sikur të jetë shkruar are. E-ja te e para, e mira, ka një tingull natyror. Te fjala gurete - gurët, i përngjan zanores së pazëshme. Te grue - grua dhe te zonjë, afron nga a-ja. Në fakt, këto fjalë shqiptohen shpesh edhe grua, zogna. E-ja te hem Pietri, hem Pali është e shkurtër. E-ja te e more është e shpejtë ndërsa te morë, shumë e gjatë. I-ja shqiptohet e gjatë, sikur të jetë e theksuar, në disa emra familjeje, si Vladagni, Zumi, dhe në sctpi, që thuhet edhe Scpì - shtëpi. I-ja te i ti - ji ti, është shumë e gjatë, aq sa në gojën e disave, tingëllon sikur të ishte ijë ti. E njëjta gjë ndodh me fjalën i'eta - jeta, që shqiptohet edhe jeta. O-ja te more është e gjatë, si te fjala doy një lidhëz veçuese kjo: do ti, do ai - ose ti, ose ai, ose që përkthe- het, dëshiron, do ti. Te kroi, ajo ka një tingull natyror, te jo ka një tingull të gjerë. U-ja te U, që do të thotë urië, është e shpejtë, si dhe te ju. Te u që shërben për foljct jokalimtare dhe që shprehet në rregullat dhe kohët e pësores, është za- nore e shkurtër, madje shumë e shkurtër, për shembull: me u 'mreculuem - të mrekullohesh, me u dasciume – të duhesh. Në fakt, disa e shqiptojnë sikur të ishte e e pazëshme, duke thënë me të mreculuem, me të dasciume. Së fundi, gjuha shqipe ka edhe një variant të u-së që i ngjan u-së franceze, ndoshta pak më të shkurtër. Për të shkruar këtë tingull është futur një shenjë, një shkronjë tjetër: për shembull, ai, ku u-ja është kaq e shpejtë saqë i afrohet i-së, madje qytetarët dhe fshatarët e zonave fushore e shqiptojnë ai atë fjalë që malësorët e maleve përmbi Shkodër e shqiptojnë au. E-ja e pazëshme është shumë e përdorur në gjuhën shqipe, ashtu si dhe në gjuhën hebreje. Kjo është një pikë tjetër ngjashmërie mes dy gjuhëve.

Lidhur me zanoret, prej nga rrjedhin tingujt e gjuhëve, ia vlen të theksohet se, sa më të papërcaktuara që të jenë ato, aq më origjinare janë gjuhët dhe aq më shumë i afrohen natyrës; prandaj, kush flet sipas natyrës, e hap gojën e i shqipton ato sipas qejfit, në mënyrë të papërcaktuar qartë. Pikërisht prej kësaj, besoj unë, ka lindur dukuria që, në gjuhën hebreje, shqiptimi i zanoreve i lihet i lirë në dorë gjithsecilit duke shkruar në letër vetëm bashkëtingëlloret. Kjo gjë, jo vetëm që sjell një lloj variacioni në gjuhë, por është edhe një burim bukurie, sepse largon monotoninë e shkaktuar nga një numër i pakët dhe i përcaktuar zanoresh. Por mund të ngjallë edhe ngatërresa dhe të dërritojë saktësinë. Prandaj, duke ditur këtë të vërtetë, kërkohet që të përcaktohet tingulli i zanoreve në gjuhë dhe të frenohet, kështu, lejimi i të folurit vulgar, që i ndryshon tingujt pa kufij. Kështu që kam arritur në përfundimin se tingujt, në gjuhën shqipe, duke qenë të shumtë dhe të papërcaktuar, na qartësojnë natyrën origjinare të saj, siç është, pa dyshim, vetë gjuha që Zoti i dha njeriut të parë.
Le të flasim pak tani për fjalët që ka gjuha shqipe, rrënjët e të cilave gjenden edhe në gjuhën hebreje. Po jap disa shembuj:

- bal, në gjuhën kaldaike, do të thotë zemër, shpirt, thuajse sikur t'u kemi ndërruar vendet shkronjave për të marrë fjalën hebreje leb. Në shqip, bal do të thotë ballë, kokë që është vetë selia e shpirtit.
- bar - bir, në gjuhën kaldaike, beri - bijtëe mi, Shqiptarët thonë bir, biri.
- bara - fushë, në gjuhën kaldaike. Në shqip, bar do të thotë bar, barishte, që është analoge me bar - gruri, në gjuhën hebreje.
- barâ - krijoi, bëri, dhe në shqip bërë.
- bana - ndërtoi, ngriti, ngjan me bën.
- achan - qëndron dhe, në paskajore, meachen, në shqip thuhet më vet chenë - që qëndron vetë, më vete.
- barach – bekoj dhe, në paskajore, pahul, beruch, ndërsa në shqip, për metatezë, becuer - bekuar.
- kever – varr, nga folja kavar, në shqip thuhet var.
- isc - është, në shqip thuhet isch - ishte.
- remija - gënjeshtër, e pavërtetë, në shqip erremia - e rremja, rrena.
- gebar - burrë, në shqip burrë [gebar, anir në greqisht, dhe avap (anar) në grek eolik, janë fjalë analoge].
- bach – te ty, që mund të jetë e njëjtë me fjalën shqipe basch - bashkë, me ty.
- hotam - ata, në shqip: hatd - ata.
- sciucha - priret, anohet, por përdoret dhe për një gjë që po shuhet, për shembull, beta mavet el sciucha chi. Në shqip do të thuhej: vete të sciuchet stpia e tii - po shuhet shtëpia e tij.
- jarci - u hodh, ra, në shqip, ra.
- pat - kafshore (buke), mipito - kafshorja e tij, në shqip pita është një lloj buke.
- scetija - pije, në shqip etija - etje.

Kanë ngjashmëri edhe këto fjalë, megjithëse njëra shpreh shkakun e tjetrës:
- derech – rrugë, në shqip deer - derë, portë.
- zina - shqyt, mburojë, por në gjuhën kaldaike merret për e ftohtë.
- seleg azina cha - e ftohtë si bora, në shqip, zin - ftohtë.
- chapar - gërmova, në shqip chapn - hap, ndaj.
- kasc - kashtë, byk, në shqip casct - kashtë.
- macharesciat - shat ose plor, ndërsa shqiptarët i thonë sciat - shat.
- ophir – ar, flori.
- jain – vërë, vënë, është e barasblershme me gr. inos – vënë, vërë.
- tirosc – musht, ka analogji me shqipen rrush.
- frigj. Ategi - Frigjët i quanin cjepërit ategi nga at – baba dhe eges – dhi. [Atigi. Eustati e shpjegon eges arines. Bokarti, Lib.2, kreu 53, thotë se Arnobi (Sica Veneria Arnobio, filozof dhe historian latin) është i mendimit që Aty e ka marrë këtë emër nga fjala frigje atages – cjepër. Por ai beson se Aty është emër i pastër hebre: athud].
- shq. shkëmbi – sommità di una pietra, un balzo, è voce antica, e radicale gr. ambe, la quale s’assomiglia a heben, lapis in in ebraico.

Mund të rreshtoja këtu edhe shumë fjalë të tjera shqiptaro-hebreje, sikur të mos ndjeja se po zgjatem shumë në këtë pikë.

Tani po kaloj në një krahasim të sintaksave. Një gjuhë, siç e thamë më sipër, mund të ngjasojë me një tjetër nga ana gramatikore, për nga ana e ndërtimit. Dihet se ekziston një gramatikë e përgjithshme për të gjitha gjuhët, por secila prej tyre ka karakteristikat dhe veçantitë e saj. Pikërisht për këto karakteristika po flas këtu, të cilat mund të jenë të ngjashme me ato të një gjuhe tjetër. Kjo është një nga pikat ku, në një farë mënyre, shqipja i ngjan “gjuhës së shenjtë”.

- Në vend të mbiemrit, duke bërë një perifrazë, hebrenjtë përdorin emrin me parafjalët be, mi, min, për shembull Jaar mi harjii - luan ipyllit, pra pyilor, pyjor.
Ndërsa shqiptarët thonë ‘mpȣȣlie - pyjor; pra, riëpyll, mëpyll'y mi ose më - mbi dhe pulie - pyll.
- Leazchir mizemor - psallm i mbajtur përmendësh, pra përdoret paskajorja në vend të mbiemrit. Në shqip, ngjashëm, thuhet: (mbaitume mend - mbajturmend, cangh 'mbaitum mend - këngëe mbajturmend (përrnendësh).
- lahacor - e brra, të korrat. Shqiptarët, ngjashëm, do të thoshin: tëë cort - të korrat, koha e të korrave, në kohën e të korrave [Përveç kësaj, shihet edhe që hacor në hebraisht dhe cuar (kuar) - korr, në shqip, janë fjalë shumë të ngjashme.]
- leimanot - për të numëruar, të numërosh, të matëshy në shqip, të matnë - të matësh, të numërosh.
- mitronen - për tëkënduar, në shqip, me të chëntuar - duke kënduar; për të kënduar.
- leitgolel - përtëdashur, dhe, në shqip met 'mberdluar, paskajorja shpreh mënyrën përcjellore përmes shkronjës lamed, ashtu si në shqip përmes pjesëzës met. [Kjo mënyrë ndërtimi haset edhe në gjuhën greke. Në përgjithësi, hebrejtë e shprehin përcjelloren me paskajore (ashtu si grekët) duke i shtuar asaj shkronjat bachlam, pra bet. caf. lamed. mem. Edhe shqiptarët bëjnë të njëjtën gjë, duke i vendosur për- para ose më ose 'mbë.]
- hauh – ai, ai vetë, me parashtesën ha, njësoj si shqiptarët që thonë haì -ai, me parashtesën ha.
- himot - nënat është shumësi i hem, nënë. I njëjti emër në shqip, ëm – nënë e formon ngjashëm, ëmat - nënat. Për më tepër, fjala duket sikur është e njëjta në shqip dhe hebraisht.
- himaa - nëna,, është krejt si në shqip ëma - nëna, ku mund të vihet re edhe zanorja që tregon rasën te e fundit hem - nënë, në hebraisht, ëm - nënë, në shqip: himaa - nëna në hebraisht, ëma - nëna në gjuhën shqipe, apo epirote.
- hoto - mua, rasa kallëzore, si atë, në shqip, edhe kjo në rasën kallëzore.
- metu - me atë, forma ablative e krijuar me me, si në shqip me të, edhe kjo ablative e formuar me me.
- hotam - ne, shqip ata.
- metham - me ne, shqip me hata - me atà, prej ku rrjedh fjala greke meta dhe me.

Së fundi, të gjithë e dinë se, në gjuhën hebreje, fjalët e përbëra janë të rralla [Johan. Buxtorfi epitome Gram. Hebraeae]. Po ashtu, në gjuhën shqipe janë edhe më të rralla. Kështu pra, kjo gjuhë është e ngjashme me hebraishten në ngjeshjen e saj, në tingëllim, në shumë fjalë dhe, pjesërisht, në ndërtim [Malte-Bruni, duke bërë një dalje nga tema mbi natyrën gramatikore të kësaj gjuhe,[…]e përmbyll duke thënë se gramatika e shqipes paraqet, së bashku me një origjinalitet të madh, provat e thjeshtësisë së një populli, ashtu siç e krijuan ligjvënësit e saj të panjohur; të tillë duhët të kenë qenë edhe sistemet gramatikorë të Orfeut, të Linos dhe të Kadmos. Vëllim 6, lib.119, f.253, 255.].[..]Natyra e të folurës shqipe ka karakteristika të së folurës së zanafillës.[..][/quoteem]
[quoteem1847, Vincenzo Dorsa, te libri i tij “Su gli Albanesi, Ricerche e Pensieri”]“[…]Ma a veppiù far rilevare che la lingua albanese è antichissima, giova ricordar brevemente altri due argomenti. Il primo è la qualità monossillabica delle sue voci, il secondo l'affinità con le altre lingue antichissime, cioè a dire con la sanscrita, la persiana, la teutonica, la celtica, l'ebraica e la caldaica. Per l'argomento primo, eccovi degli esempi in voci che esprimono gli oggetti, i fatti e le idee comuni alla vita, come sono le radici tutte delle lingue primordiali. «Bara creò in ebraico, dar figlio creatura e lana costruì in caldaico , kever sepolcro, remija mensogua, gebar uomo, hotam quelli ecc.» non differiscono punto dalle voci albanesi, béri, biri , beni, var, remija, bar, hatà. Tralascio poi di riposare a far cenno dell altra sua qualità di lingua mirabilmente imitativa, non che di certi modi grammaticali che la linguistica, mercè i lunghi studi e le costanti esperiehze, ha ritrovati come decisivi a chiarire la vetustà di un idioma. […]Poiché non bastano le lettere ad esprimere i suoni tutti della lingua albanese, si è ricorso ai punti (→ë) i quali, come nell’ebraico, producono un suono vario secondo le lettere a cui vanno aggiunti.”[/quoteem]

[quoteem1989, Giuseppe Catapano te libri i tij “Lashtësia e Gjuhës Shqipe”][…]Gjate neolitit, Pellazget i gjejme te vendosur dhe ne Kanaan (Palestina e sotme). Kanaan eshte fjala shqipe e perbere nga ka = nga; na = ne; an = anë. Pra konceptualish ky term do te thote: Nga ana jone. Sic e thame me pare 3500 vjet p.e.s., Pellazgët kaluan nga kjo “ana jone” ne Greqine kontinentale (ne ate kohe keto rrajone ishin te gjitha pellazgjike). Pruresit e lashte te civilizimit helen, te emigruar nga Azia e Vogel, mbas 700 vjetesh i gjeten te vendosur ne Peloponez. (Straboni V, 2, 4, Pausania III, 20, 29 ). Ne shekullin XXII p.e.s – qe e permend edhe Bibla – kananitet Ioni (Ioni ne shqip do te thote = Jonë) vazhdonin te ishin te stabilizuar – si padrone – me emrin Hitite, ne gjithe Palestinen dhe me tej. Heth (heth, hoda, hith) ne shqip do te thote: hedh, flak.[…]Sipas te dhenave biblike (Zanafilla, XV, 18) mbreteria hitite shkonte nga “perrenjte e Egjyptit deri tek lumi i madh Eufrati”, ne tokat midis Nilit dhe Mesapotamise. Hititet ne shekullin e XXII-XXI p.e.s. i ofruan mikepritje patriarkut Abraham madje donin t’i dhuronin dhe fushen Machpela sebashku me shpellen ku te varroste te shoqen, Saren; toke kjo e ndodhur ne territorin e Ebronit, ne jug te Jeruzalemit; por Patriarku deshironte te pagonte. (Gjeneza XVII, 34 -35) Çifutet rane pre e bukurise se grave hitite dhe disa prej tyre donin te martoheshin menjehere. Dime qe Esau, duke vdekur nga uria hakmerret per nje pjate me thjerza ndaj paraardhesve ose primogenitura (Gjeneza, XXV, 20, 24). Esau eshte nje emer i perbere nga tinguj shqip; E = ehi, SA = sa dhe U = uri. Ky nip i Abrahamit krijoi lidhje te ngushta me Hittitet duke u martuar me Judit, vajza e Boerit hittit dhe Besamat edhe ajo hittite. (Gjenza, XXVI, 34 -35). Edhe mbreti David u dashurua marrezisht mbas Betsabea dhe donte ta bente te tijen me cdo kusht ; i vrau burrin, hittitin Uria qe te ishte i lire ta martonte. (Samueli XI, 1, 15, 27). Nga ky bashkim lindi Solomoni, mbreti i urte i cili nga nena ishte hittit dhe nga e njejta rrenje familjare lindi dhe Jezu Krishti. Ne ate kohe qellonte shpesh qe ne familje te flitej gjuha e nenes ne vend te asaj te babait dhe per kete arsye eshte shume e mundur qe Solomoni dhe pasardhesit e tij te kene folur hititisht. Dua te kujtoj perseri nje fragment nga bibla e cila riforcon tezen qe Konanitet flisnin Hittitisht (ilirishto-shqip).

“Ne nje moment, Abimalach dhe Pichot, komandantet e ushtrise se tij, i thane Abrahamit: Zoti eshte me ty ne cdo gje qe ben! Pra mu beto per Zotin qe nuk do mashtrosh as mua, as fjalet e mija dhe as prejardhjen time dhe ne te njejten menyre te miresjelle qe u solla une me ty ashtu do sillesh dhe ti me mua dhe me vendin ne te cilin je duke qendruar si i huaj”. Abrahami i pergjigjet: “Te betohem”! Por Abraham i terhoqi verejtjen Abimelech per nje pus uji te cil in e kishin uzurpuar ushtaret e tij. Abimelech pergjigjet: “Une nuk e di se kush e ka bere nje gje te tille: ti nuk me ke informuar dhe vetem sot degjova per kete”. Atehere Abrahami mori disa bageti dhe ja ofroi Abimelech. Ky i drejtohet Abrahamit: “Çfare bejne ketu keta shtate qinja te cilet i ke vecuar menjeane”? Abrahami pergjigjet: “Ti do i pranosh keta shtate qinja nga dora ime pasi me vlejne si deshmi qe une e kam germuar kete pus”. Per kete arsye ky vend quhet: Borsabea”.(Gjeneza, XXI, 22, 34). Borsabea eshte nje fjale e perbere nga tingujt shqip: bërë, perberese e foljes bënj; sa, qe eshte sa ne shqip dhe besa qe eshte bese. Pra, Borsabeo = “bere per aq sa pershkruan betimi”. Edhe sot ne gjuhen shqipe besa perdoret si nje esklamacion qe do te thote “ne besen time”, nje afirmacion ky betimi solemn. Mbasi perfundoi marrveshjen Abrahami qendroi ne Palestine si i huaj.

[…]Mbetje (gjurme) te hititishtes pavaresisht nga kamata kohore (ne kuptimin peshen qe luan kalimi i kohes, pra vjetersia) dhe pasojat shkaterruese te pushtimeve, gjehen ne hebraishten e lashte dhe tek aramaikja - gjuha e folur nga Jezu Krishti dhe Apostujt e tij.. Nuk duhet harruar qe Aramci ishin nje popull i vendosur qe ne lashtesi ne nje rrajon midis Sirise dhe Mesapotamise, e dominuar nga perandoria Hittite. Dhe ne pergjithesi popujt e pushtuar perfundojne te adopotojne gjuhen e pushtuesve.[/quoteem]

[quoteem1984, Giuseppe Catapano, “Thot-Tat..”]- […]Luce intesa ed annunciare la venuta del Verbo.. Il verbo che avrebbe riavvicinata la tanto desiderata, dagli Ebrei, Shehinah (dal verbo albanese shoh: vedo), ossia la presenza di Dio in mezzo a noi. […]Ricorda con nostalgia, l’alba radiosa del mondo, la purezza dei rempi dell’innocenza e del primo amore, l’epoca in cui la Shehnia conferiva a tutte le cose il tono ed il profumo del sublime.
- JHVE, Dio degli Ebrei, Nome dell’”Ineffabile”. JHVE, significa: “Tu sei il solo”, proprio come nell’albanese Je Ve(t). La “h” è bene ricordarlo, nell’ebraico più antico si pronunciava anche “E”.
- “Bërëshith, ç’do me thënë: Kur s’ish gjë nd’ato ç’u bënë, - dhe “bara” (bëri), rrënjë gjuhës sonë e foljes “bënj”.. Bereshith è il primo verbo (seconda parola) del Vecchio Testamento, che in ebraico significa “fece”. È evidente che la radice del verbo fare, creare, è identica nell’albanese e nell’ebraico.
- “Dàleth vjen ka dora hapët, fjalë shqipe shumë e qartë..” Dàleth, la lettera d, discende dalla parola dorë (mano) che molto chiaramante è parola albanese.
- “Shkronja gimel, ç’na kujton hebraishtjes vjetër jonë, vjen ka fjala gath arbërisht..” La lettera ghimel (g), che ci ricorda il suono dalla vecchia lingua ebraica, è stata ricavata dalla parola albanese gath (recinto, recinzione di sicuezza.) […]
- E questi geroglifici diversi che corrispono alla lettera “ph” ebraica hanno anche due suoni distinti nella lingua ebraica come presso di noi albanesi.
- “Allorchè popolo bianco lottava per scacciare dal continente bianco incontaminato tutti i neri, che, senza, giustificazione, avevan tentato diabolica occupazione; tutti messi in fuga ovunque scovati dal bianco ovunque segnalati, da qualsiasi luogo d’Europa borea, di razza bianca, scacciati senza misericordia. E così scacciandoli tutte le genti nere dal nostro continente, inseguendoli senza misericordia, giustamente l’Europa resero libera. Cosi al nostro popolo albanese fu dato il primo nome divino d’oro “Illiro” (libero), perché per la libertà del continente boreo (bianco) e per la sua liberazione (dalle genti nere) molto lottò e molti adunò popoli bianchi: con questi liberò tutta l’Europa, scacciando e inseguendo con furia e forza, e in Asia lo gettò in mare, e fino in Africa giustamente lo inseguì. In questo guerreggiare secolare la nostra stirpe rimase pura come la neve. Ma nel continente giallo (Asia) alcuni gruppi si mescolarono nella danza
della carne; e così sorsero intermedie razze nuove diverse: Ebrei, Arabi e Mulatti: i primi due, sebbene parenti, si sparsero nel deserto separatamente come estranei ed arrabiati nemici; andò ovunque il terzo, main Europa non trovò ospitalità: qui infatti era considerato coito animalesco, la congiunzione con le genti nere: delitto.”
- all’ebraica “fe” corrisponde in uno dei suoni, in cui si divide, poiché questa lingua dalla nostra l’ha preso, come da prove è accertato. L’altro suono della “fe” è “f”, come tutti sanno, e qualche volta gentilmente rappresente anche la greca “psi”.
- In ebraico questo geroglifico vale cento, come in albanese (“qind”) ed è radice che mostra una forza (tendenza) accesa verso un’unione superiore..”
- anche nell’ebraico la lettera resh (r), che rappresenta la testa dell’uomo, ci ricorda la testa dell’uomo, che pensa e stabilisce un movimento, conforme alla retta natura: un movimento di dovere. E questo segno caratteristico del movimento (r), unito bene e giustamente con quello della forza superiore (a, simile allo spirito dolce del greco classico) (resh e alef) forma una radice particolare, esatta della buona espressione naturale, sin dall’inizio, con lo stilo geroglifico, col più elevato significato, del Verbo, del Figlio chiarissimo
del Dio Unico, di cui il sole, che maestoso splende nel cielo, è la manifestazione visibile e mirabile della sua essenza infinita. Il sole è un pallido raggio (senza importanza), un’apparizione apparente, sebbene luminosa, della Vera Luce immortale, della Vita vera infinita.
-“l’ebraica lettera shamesh (s) è espressa da due geroglifici e ha un solo suono. La lettera “si” (s) rappresenta Set (dio del male), che tiene sbarrata fortemente, con catenaccio, le porte del bene, ostacolandone, impedendone l’entrata. Anche Mosè nel sacro “Sefer”, ci fa sapere che alla madre Eva era nato un terzo figlio, chiamato esattamente Set. E, secondo Fabre d’Olivet, questa terza generazione (Set) è il primo mattone della razza Ebraica..”
- “I” che corrisponde alla “i” albanese e all’ebraico yod della purezza; il geroglifico che indica la luce bianca, venuta per amore nel mondo (in mezzo a noi). Anche in Ebraico il suono “I” è simbolo di una Forza, la più Grande, che viene dall’Alto verso la Relatività (protesa verso il mondo del tempo e dello spazio, domini dell’uomo). Come nell'ebraico lo "yod" entra nella composizione delle parole che si riferiscono
alla immortalità, così la "i" in albanese entra ancor oggi nella formazione delle parole che esprimono luce, bellezza, ornamento.
- Torà: Impropriamente tradotta "legge", significa "insegnamento", "diretti- Per gli esuli (Ebrei) in Babilonia indicava il corpo delle dottrine scritte e orali trasmesse dalle età trascorse" (Cfr. COHEN: "Talmud", Bari, Laterza 1935). La Torà interessa ogni momento della vita, l'intera esistenza umana. Nulla di tutto ciò che riguarda l'uomo sfugge alla sua competenza. Perciò fu chiamata con questo nome, che, a mio giudizio (per quello che dirò avanti risulterà chiaro), deriva dal suono primitivo TR (tèré); due lettere, di cui la prima indica il limite, la seconda il movimento (Platone: "Cratilo"); quindi, le norme, da cui deve essere disciplinata e totalmente regolamentata la vita, perché sia interamente (tèrè) conforme al disegno di Dio e della stessa ragione di cui è stato dotato. TORÀ significa, appunto, quest'insieme di precetti da compiere. Per gli Ebrei in Babilonia rappresentava tutta la rivelazione mosaica. La questione, tanto dibattuta, delle origini di questa parola molto antica, è per me chiara: TORÀ deriva da TR (in principio non venivano scritte le vocali, erano sottintese); TR equivale a TERÉ, ossia l'integro, Xintero, il totale precetto o insegnamento, la rivelazione divina intesa a rendere degna la vita dell'uomo nella relatività ossia nel mondo, perché diventi, nel tempo, meritevole deìl'assoluto e della immortalità. Questa parola, TORÀ, nell'albanese TÈRÈ, conserva l'antico, genuino significato della parola.
- Anche nel Caldaico antico l'IMMORTALE ETERNO è chiamato "I", da cui discende l'incancellabile "ih" o "jé" (l'essere da sempre), preso di sana pianta dall'albanese (o radice rimasta, in comune, della lingua prima). [Targum - "Crollato, sotto la dominazione assira (722-1 a.C.) il regno giudaico, la lingua ne resta fortemente scossa. Gli Ebrei, deportati, vengono a contatto con gli Aramei, ne apprendono la lingua e la riportano, al loro ritorno, in patria. Gradualmente l'aramaico subentra all'ebraico, penetrando anche nei Libri Sacri, come "Esdra" e "Daniele". E quando l'ebraico finisce di essere lingua viva, il popolo ebreo sente il bisogno di ascoltare nella nuova lingua volgare i passi biblici soliti leggersi nelle sinagoghe. Ne nascono così i "Targumim" (P.A. CAROZZINI S.J.: Grammatica della Lingua Ebraica-Pontificia Facoltà Teologica "S. Luigi", Marietti 1966)].
- “La radice "ili", in ebraico, aveva il significato di irradiazione e di prolungamento della luce, chiaramente identico a quello che ancor oggi ha nell'albanese. E questo segno triplicato (i, i, i) nel Targum è impiegato come "Spirito degli Spiriti", come "l'Eternità Intera Perfetta"; Un concetto somigliante aveva il suono "Is" nell'ebraico: un concetto gentile di "PRIMA LUCE"..”
- “la lettera “sh” è la ventesima e assomiglia allo “shin” ebraico: lago d’acqua piovana rappresenta, indica l’acqua primordiale. “Shin” con il puntino in alto a destra, perché con il puntino in alto a sinistra, suona “zh”, come la francese “j”, come nella parola albanese “zheg” (solleone). La prima (il suono della prima lettera) rende il suono della pioggia, la seconda (lo shin con il punto in alto a sinistra) si riferisce al calore (che comporta mutamenti); al primordiale puro si riferisce lo “shin”, alla evoluzione, l’altro. E chiaramente si vede che il suono, la lettera “sh” è stata presa senz’altro dalla nostra parola: “shi” (pioggia).. il geroglifico della lettera “sh” ci mostra il grande lago, che aduna e conserva l’acqua primordiale, o quella del lago delle regioni di Taùt, per cui passa la rinascita (per purificazione) dell’uomo saggio. E quest’acqua, senza inquinamento, si fece “shi” (pioggia) e dall’alto cielo cadde abbondante, soavemente sulla terra, non per tristezza (calamità) ma per la gioia; e perciò l’hanno chiamata “shi” (pioggia), perché, quando viene, s’apre il lino, il lino senza macchia (immacolato); e porta libertà, il candore e la ricchezza (prosperità).[/quoteem]

[quoteemPermbledhje e Hebraishtës e Catapanos](a) - א - alef: rappresenta l'uomo universale, il genere umano, l'essere dominatore della Terra. Come geroglifico significa l'unità, il punto centrale, il principio d'ogni cosa. La radice אח come l'albanese ahjt = alito di vita, sospiro d'amore, tendenza alla benevolenza.
(b) - ב - beth: Simbolicamente, rappresenta la bocca dell'uomo, ossia le labbra aperte (alb. buzè). Come il geroglifico eg. per la lettera B, qualsiasi movimento umano, sia d'ordine fisico che intellettivo, spirituale: bénj = fare, produrre, ecc.
(d) - ד - daleth: segno della natura divisibile e divisa; esprime tutte le idee, che derivano dall'abbondanza scaturita dalla divisione.
(g) - ג - gimel: è la lettera che dà la immagine di un canale: è il segno organico dell'avvolgimento materiale, degli organi corporali e dei loro movimenti.
(f) - פ - Come in albanese, è il segno della parola (fjalè). Ha due articolazioni; per la prima: “p” si lega alla “b” (buzè); per la seconda, “ ווּו ” si lega alla “i”, dando origine ad altri suoni. Come simbolo, rappresenta la bocca, nel momento che emette la parola (fjalè).
(h) - ח - in qualità di suono vocale è il simbolo dell'esistenza elementare; rappresenta il principio e l'aspirazione vitale: jé (sei), dal verbo albanese: jam, essere.
(k) - ק - kaf: è segno eminentemente compressivo, astringente e tagliente: immagine della forma agglomerante. Ha caratteristiche del tutto materiali e si applica ad oggetti puramente fisici.
(m) - מ - mem. Immagine della maternità. Anche in albanese: Meme significa: mamma. Rappresenta lo sviluppo, nello spazio indefinito, dell'essere, in rapporto ad esseri della stessa natura. “ מא ”(ma) come nell'hittita e nell'albanese, anche nell'ebraico esprime tendenza alla crescita e all'ingrandimento.
(gj) - Manca in ebraico. La lingua dei geroglifici possedeva questo suono, sconosciuto nelle lingue parlate moderne. Solo l'albanese lo conserva, nel significato primiero.
(n) - נ - num: è radice che indica la continuità dell'esistenza per generazione; generazione proveniente da altra più anziana, onde formare una catena di individui della medesima specie. Come vedete, fra le radici delle parole delle lingue più antiche, esiste forte somiglianza di concetti.
(u) - ו - waw = uau: questo segno è l'immagine del mistero più profondo; del nodo che unisce e separa il nulla e l'essere.
(p) - פ - pe: è il segno della paternità e della virilità: immagine dell'azione interna attiva.
(q) - ק - qof: in ebraico questo segno rappresenta la forza di agglomeramento, nella accezione quasi chimico-fisico del termine; vuole indicare l'atto sessuale, il quale, in effetti, provoca l'unione di particelle per se stesse incoerenti, se prese da sole, ma possenti nello insieme.
(r) - ר - resh: anche in ebraico la lettera "r" è il segno di tutti i movimenti buoni o cattivi; immagine del rinnovamento di tutte le cose.
(s) - ס - samekh: questo segno in ebraico è d'ordine onomatopeico; indica tutti i suoni sibilanti. È anche l'immagine dell'arco, la cui corda vibra fra le mani dell'uomo. Vuol dire che l'uomo, per essere vincitore, deve saper colpire nel giusto.
(t) - ט - thet: simbolicamente questa lettera rappresenta l'asilo dell'uomo, il tetto sotto il quale si ripara, il suo scudo; appunto la Torà, che è l'insieme di tutte le norme necessarie per fìvere rettamente, assicura il raggiungimento dell'ultimo fine, con la pienezza della vita eterna e della felicità colma.
(i, j) - י - yod: anche in ebraico la "i" (lo yod) è il simbolo di ogni potenza manifestata; l'immagine della eternità. Unito a ח“ ” dà jé, ossia la vita assoluta: Dio. "Jé" in albanese significa: "Tu sei!"; Corrisponde allo “ει” disegnato a Delfo, sulla facciata del tempio; ha il medesimo significato: "Tu sei"; volendo con ciò significare che solo Dio esiste veramente, da sempre, per sempre.
(â, ô) - ע - haim: indica suoni gutturali nasali; più rumori della natura che voci delle lingue parlate nei tempi storici.
(sh) - ש - shin: è segno del movimento di durata relativa. Rappresenta anche il suono dell'acqua scrosciante, la separazione in gocce di questo liquido, la sua distillazione e dispersione.[/quoteem]

[quoteemÇlirim Xhunga, etimologji: hebraishtja “Bereshit bara Elohim et ha’shamayim ve'et ha'arets"]Te http://whitelilybride.blogspot.com/2008 ... f-tav.html një artiste e re çifute ka hapur një blog ku rreket të na mësojë ne, të huajve, visaret e popullit të vet. Një nga këto visare është Torah nga e cila thonë ka rrjedhur Bibla. Dhe për të na mbushur mendjen se Torah vërtet është më e vjetër se çdo dokument tjetër në botë ajo mbështetet tek "gjuhë më e lashtë" e botës, hebraishtja.

"Bereshit bara Elohim et ha'shamayim ve'et ha'arets.", thotë ajo si shumë të tjerë para saj, don të thotë "In the beginning Elohim created the heavens and the earth." Në fillim Perëndia krijoi qiejt dhe tokën. http://alb.scripturetext.com/genesis/1.htm

Te shprehja e mësipërme në gjuhën hebre kemi togfjalëshin "bereshit bara Elohim". Elohim = Perëndia, i cili është Alfa dhe Omega. Alfës çifutët i thonë Alef.

Kuptohet, ne s'duhet të pretendojmë që një artiste të dijë dhe aq shumë për gjuhën, por e keqja është se edhe gjuhëtarët nuk dinë më shumë se një artiste për gjuhën dhe etimologjinë.

Dy fjalët e tjera, ha'ashamayim dhe ha'arets, që në hebraisht ka marrë kuptimin e Qiellit.

Më tej, zonjusha merret me hebraishten "et", e cila sipas saj nuk gjendet në asnjë gjuhë tjetër të botës. "Et" e hebraishtes është "et" e latinishtes, gjuhë të cilën leksikografët për ta dalluar nga të tjerat, disa nga fjalët e saj i kanë krijuar duke kthyer fjalë nga gjuhë të tjera anapolla. Kështu është dhe lidhëza latine "et" dhe hebraishtja "ayth", që vijnë nga lidhëza shqipe " dhe". Por, meqë lidhësja shqipe "dhe" lidhet me shqipen "dhè, dheu", atëhere priftërinjtë e shek. të 16-të menduan ta lidhin "et, ayth" me hebraishten "uwth", që don të thotë "vij". Por, uwth, ooth = shqipen "udhë" dhe gr. "odhos”.

Më poshtë keni dhe pasiguritë që kanë dijetarë, si ata që kanë hapur faqen e Internetit për Biblën shumëgjuhëshe, website ku unë marr shumë kollaj citimet e mia nga bibla. Çfarë i mbeti tjetër pa sqaruar shprehjes : "Bereshit bara Elohim et ha'shamayim ve'et ha'arets."?

Shihni më poshtë këtë punën e "et, ayth" te http://strongsnumbers.com/hebrew/225.htm
'eth (ayth) Apparent contracted from 'owth in the demonstrative sense of entity; properly, self (but generally used to point out more definitely the object of a verb or preposition, even or namely) -- (as such unrepresented in English). 'owth (oth) Probably from 'uwth (in the sense of appearing); a signal (literally or figuratively), as a flag, beacon, monument, omen, prodigy, evidence, etc. - mark, miracle, (en-)sign, token. 'uwth (ooth) A primitive root; properly, to come, i.e. (implied) to assent - consent.

Uwth është "udha", nga ka dalë dhe udhëtoj, kam udhëtuar shqip dhe odhos gr. (si Egnatia Odos).[/quoteem] [quoteemShënime, Çlirim Xhunga]Të njejtin kontroll keni dhe ju cifute mbi koke, të njejtin kane te gjitha fete komandante ne bote.
- Etim. ar. Al-Tanbiyyah lajmetari. – biyyah te Al-Tanbiyyah < shqipja bie, (ai qe bie lajmin).
- Etimologji: hebraisht baraita Baraita sh. Baraitot (spt Barayata), apo dhe Baraitha, Beraita, ne ashkenazi Beraisa, eshte Ligji Gojor Cifut.
Shqetesimi themelor i te gjitha feve eshte te na shpjegojne neve se ata e dine se kush "e beri": se kush e beri Token, se kush e beri Njeriun, se kush i beri kafshet, se kush i beri yjet, se kush e beri diellin. Dhe meqe ata dine kaq shume, ne duhet t'u bindemi, t'u perkulemi, te na hipin ne qafe, te shtypin e te na shfrytezojne, te na persekutojne e te na vrasin.
- Etim. heb. halakha (e drejta fetare cifute) ka te njejten etimologji me shqipen hallakatem, me shqipet hall dhe hale, gr. halja. Baraita thame se ishte ligji gojor i hebrenjve. Halakha eshte ligji ne pergjithesi, i gjithe korpusi ligjor fetar i cifuteve.
- Adam dhe Edom ne hebraisht eshte e njejta gje. Keshtu thuhet ne libra te panumert. Thuhet gjithashtu se Adamit dhe Edomit i thone edhe Enosh.
- Hebraishtja Urim, thuhet, eshte nje nga fjalet e pazberthyeshme qe i qenka vene nje prifti te rangut te larte ne gjoks. Ne hebraisht don te thote “U befshe drite!”. Edhe kuptimin, more mashtrues, ia keni vjedhur ketij populli, qe e keni bere torollak e pret te mira nga juve!
- heb. “Elazar”. Elazar ka marre ne hebraisht kuptimin “zoti te ndihmon”. Perse, bota te mos e marre vesh? Kjo behet shume mire pa e perhapur obskurantizmin, vetem duke u treguar botes se perse te tere po perpiqen te na tregojne tani ne shqiptareve si hajdute, trafikante dhe vrases. I tere halli eshte tek para_ja, money, denaro, dengi, gold, gulden, oro etj. Pra, kjo historia e Yllit dhe e Arit, ne fund te fundit reduktohet ne historine e pervetesimit permes Budallallekut, Ignorances te djerses, frutit te punes dhe mendjes te 98 % te te ardhurave te mbare botes nga 3% e njerezve.
- Etimologji: הַקֳּדָשִׁים קדֶשֹׁ Qṓḏeš HaqQŏḏāšim, The Kodesh Hakodashim - Vendi me i Shenjte Vendi me i Shenjte quhet ne hebraisht The Kodesh Hakodashim, qe shkruhet הַקֳּדָשִׁים קדֶשֹׁ , e qe transliterohet si Qṓḏeš HaqQŏḏāšim. Te Kodesh Hakodashim ne mund te dallojme: shqipen kodosh

Muri i Gjuheve eshte nje nga Muret e Pakalueshme per Qorrat e Erazmit dhe Injorantet e Kuzanos.

- Kur i shpjegoja nje leksiokgrafi, qe ka mbaruar po ate fakultet qe kam mbaruar dhe une, lidhjen mes nje fjale hebraike dhe shqipe, nxensesi i Cabej me pyeti: - Po pse, kane lidhje fjale te gjuheve te familjeve te ndryshme? Te gjitha shembujt qe ju kemi sjelle ne tregojne se ne thelb nuk ka asnje ndryshim leksikor.[/quoteem]

[Arban Blandi]

Disa studiues kanë parë se gërmat e alfabetit hebraikë kanë analogji me strukturën e 21 aminoacidët.


Tani, pa u thelluar kot në ezoterizëm, bibël, kabala çifute, etj., më e rëndsishmja është se ky studim na tregon saktë se koncepti-biblik "Fjala e Zotit" ka lidhje direkte me gërmat e alfabetit çifut, veçanërisht me gërmen, 0 ose 22, e quajtur "Aleph", e cila përfaqëson të gjitha elementët, e sipas zbulimit, të gjitha aminoacidët bashkë, pra ADN-ën. Idea primare është kjo:
"Il Verbo" ↔ "ADN" dhe "ADN" = א "aleph"[quoteem](a) - א - alef: rappresenta l'uomo universale, il genere umano, l'essere dominatore della Terra. Come geroglifico significa l'unità, il punto centrale, il principio d'ogni cosa.[/quoteem]heb. "alef" < shq. "fjalë" - Shënim: studiuesit më nalt thonë se forma e gërmës alef perfaqëson adn-ën në mënyrë "spekulare", jo direkte. Edhe emri heb. Alef është versioni "spekular"- pasqyra e shqipës Fjalë. Rastesi?

[Zeus10]

Sapo gjetem disa informacione tjera për temën. Disa studiues kanë parë se gërmat e alfabetit hebraikë kanë analogji me struktrën e 21 aminoacidët. Shihëni vetë më poshtë, është një zbulim i vitit 2003..
Tani, pa u thelluar kot në ezoterizëm, bibël, kabala çifute, etj., më e rëndsishmja është se ky studim na tregon saktë se koncepti-biblik "Fjala e Zotit" ka lidhje direkte me gërmat e alfabetit çifut, veçanërisht me gërmen, 0 ose 22, e quajtur "Aleph", e cila përfaqëson të gjitha elementët, e sipas zbulimit, të gjitha aminoacidët bashkë, pra ADN-ën. Idea primare është kjo:
"Il Verbo" ↔ "ADN" dhe "ADN" = א "aleph", gje që është në harmoni me idetë e Catapanos: [quoteemGiuseppe Catapano](a) - א - alef: rappresenta l'uomo universale, il genere umano, l'essere dominatore della Terra. Come geroglifico significa l'unità, il punto centrale, il principio d'ogni cosa.[/quoteem]Duke i shtuar një gje të vogël: heb. "alef" < shq. "fjalë" - më bukur s'ka ku shkon, është e ngjashme etimologjikisht dhe kuptimisht.

Mesa di une jane vetem 4 aminoacide qe te kombinuara formojne ADN-ne, Adenine, Timine, Citozine dhe Guanine. Nga dolen 22 tani?

[Arban Blandi]

Mesa di une jane vetem 4 aminoacide qe te kombinuara formojne ADN-ne, Adenine, Timine, Citozine dhe Guanine. Nga dolen 22 tani?

Ζευς, ato janë bazat e azotuara. Duke përdorur grupe me nga tre baza të azotuara, mund te formohen 64 kombinime të ndryshme të cilat formojnë 21 aminoacidet ekzistuese në natyrë. Tek alfabeti hebraikë, 22-ishi ose 0-ja është simbolike, për të treguar tërësinë (d.m.th. 21 aminoacidet (+1), ADN-ja).

[Arban Blandi]

[quoteemLindja e racës çifute dhe përhapja e judaizmiti]Me përpjekjet tona për të hedhur dritë mbi të kaluarën e shqiptarëve lidhet dhe ndriçimi i origjinës dhe përhapjes së judaizmit dhe i vetë racës çifute, një fe, e cila njëlloj si të gjitha fetë e tjera post-paganiste, i ka rrënjët teorike në shekullin e 16-të dhe te një racë, e cila fillon të materializohet në fillimit e shekullit të 19-të. Po si ka ndodhur ky proces? Për këtë lipset të bëjmë studime, të shtojmë njohuritë tona, pasi burimet dhe dokumentet nuk mungojnë. Ja se ç'thuhet në një faqe interneti të çifutëve të Torontos për çifutët e mbërritur në Toronto: http://www.ontariojewisharchives.org/ex ... ction.html
A Jewish presence in Toronto was evident as early as the 1830s and by the mid-1850s, there were eighteen Jewish families in the city. Dhe më pas falsifikatori i historisë shton se: Following the 1880s, religious persecution and economic hardship attributable to the Industrial Revolution forced large numbers of Jews to leave Eastern Europe --- Lithuania, Russia, Poland, Austria-Hungary, Romanian. 1 Those who settled in Toronto, as elsewhere in North America, quickly outnumbered the original Jewish inhabitants and established their own religious, cultural, educational and social institutions.

Pak e nga pak, duke mbledhur të dhëna mbi këto shtrembërime të historisë ne mund të krijojmë dhe një pamje tjetër paralele të saj, e cila na ndihmon në çmontimin e Fallsifikimit, një proces që përfundoi me revolucionin borgjez francez dhe fillimin e procesit të formimit të kombeve në Evropë. Mbi ndërtimin e sinagogave të para: "By 1900, synagogues had begun to proliferate, at first divided by country of origin and later, as the population increased, by regions and towns in Eastern Europe." Shkollat laike dhe fetare të para në gjuhën hebre, gazetat dhe teatrot: "In the decades prior to the First World War, Jewish afternoon schools, both secular and religious were founded, as well as Yiddish theatres, a newspaper, and mutual-benefit societies."

Duke harruar se ç'ka thënë pak më sipër për religious persecution në Evropë, autori tani na kumton se në Evropë po hapen shkolla, po ndërtohen teatro dhe po botohen gazeta në gjuhën hebre. Në të vërtetë, ky është çasti kur është pjekur koha për zbatimin e programit të Martin Luther dhe të mbarë Kishës së krishterë. Pas dy dekadash fillon Lufta e Dytë Botërore…

Shteti i parë Izraelit lindi më 1948 dhe lufta 60 vjeçare mes izraelitëve dhe arabëve nuk pritet të mbarojë në vitin 2008 (sipas deklaratës së Bushit).

Ç'janë këta njerëz dhe kush i financon ata? Nga rradhët e mësipërme mësojmë se origjina e tyre është anglia. Edhe inisiator për një shtet e komb Izraelit është po Mbretëria e Anglisë. http://www.eretzyisroel.org/~jkatz/israel.html

"The establishment of more peaceful conditions in the Mediterranean in the 19th cent., accompanied by a vast improvement in communications, opened up Palestine more and more to outside influence. Its importance in international politics was enhanced both by the cutting of the Suez Canal and by the southerly advance of Russia. Visitors to and settlers in the Land of Israel now became more common. Religious institutions of all faiths were established in great profusion. The Jewish population rapidly increased. The restrictions on the settlement of Jews in Jerusalem were removed, that city attaining before long a Jewish majority. Sir Moses Montefiore and others began to attempt the founding of Jewish agricultural colonies. In 1882, the Bilu settlers initiated a new chapter in the history of colonization backed up by the resources of Baron Edmond de Rothschild, while the second wave of Europen refugees, sparked by Russian pogroms from 1904 onward placed Jewish rural life in Israel, supported by a Hebrew-speaking culture, on a firm social basis."

[...]Po të tregohemi pak më të vëmendshëm, të lexojmë jo librat që destinohen për ne, por ato që ata kanë pasë shkruar për vete, duke krahasuar datimet e termave (gjuhë) hebraisht etj.[…], ne do të mësojmë se: termi hebraisht më 1530 ka kuptimin "chose inintelligible", diçka e padeshifrueshme, e pakuptueshme". Pra jemi në shekullin e 16-të miq të mi, dhe për francezin, këtë racë "më të diturën" e botës, hebraishtja është ende gjuha më e pakuptueshme në botë, megjithëse kjo gjuhë, sipas vetë francezëve na paska dhënë Testamentin e Vjetër...

Të kuptosh historinë e njerëzimit nga viti 1500 deri më sot don të thotë të njohësh prejardhjen gjermane të kurorës angleze, lidhjen e kësaj kurore me regjimin e Hitlerit, dhe rolin e saj në ngritjen e shtetit të parë çifut.[/quoteem] [quoteemSaraçenët dhe çifutët]Saraçenët dhe hebrenjtë në fillim kanë qenë vetëm një ide, një ide e Monarkëve për të krijuar në gjirin e njerëzve një Armik të Ri. Ky armik i ri duhet të personifikonte atë çka i druheshin: Dijen dhe Pasurinë, një Dije më të lartë se e vetja, dhe një pasuri më të madhe se e ajo vetja. Ky armik i ri në fillim ishte imagjinar, por e dinin se, si gjithmonë në Histori, një ditë dikush, disa do të fuqizoheshin ekonomikisht, se dikush, disa, do të zgjoheshin e do të bëheshin por aq të ditur sa ç'ishin edhe ata në shekullin e 16-të. Tregëtarët, Industrialistët, Dijetarët një ditë do të mund t'i shpëtonin Pushtetit të tyre duke rrezikuar Mbijetesën e tyre.. Për këtë qëllim, për t'i dalë të Keqes përpara, Fuqisë Ekonomike dhe Diturisë, të një Force, Fuqie Tjetër, historia u mbush me legjenda, tregime mbi raca e mbi armiq të paqenë. Një nga projektet ku ravijëzohet një urrejtje e tillë është shkrimi i Martin Luther ku hidhet fara urrejtjes mes gjermanësh dhe hebrenjsh.. Ata edhe sot nuk bëjnë pjesë zyrtarisht as në racën e Pasanikëve dhe as në atë të Dijetarëve. Ata qëndrojnë në Piramidën shoqërore krejt në Majë. Filozofia, Politika dhe të gjitha Shkencat ata i kanë vënë në shërbim të Mbijetesës së tyne duke kundërvënë deri më sot me sukses të Pasur me të Varfër, të Pasurit mes tyre dhe të Varfërit mes tyre, në një Përleshje për jetë a vdekje, të përjetshme. Për të krijuar një vizion të Botës gjatë këtyre pesë shekujve janë shkruar dhe qarkullojnë dhjetra e qindra libra. Monarkët e sotëm, debilë, dikur kanë patur në rradhët e tyre njerëz të zotë, nga rradhët e tyre dolën dijetarët dhe tregtarët më të mëdhenj të shekujve 15 – 16-të. Këta paraardhës të mençur e dinakë të Monarkive të sotme, krijuan mitin si të Saraçenit dhe atë të çifutit, hebreut, që kjo botë të mos gjejë kurrë paqe. Mbi tregtarin dhe dijetarin Monarkët e parë zbrazën gjithë Urrejtjen e tyre, duke mbjellë në gjirin e njerëzve një armiqësi të përjetshme dhe duke i siguruar vetes mbijetesë, siguri e begati.[/quoteem][quoteemGoogle Book Search]1506 - Gramatikë e hebraishtes, Hebrew Grammar in 1506 A New Universal Biography[/quoteem][quoteemΒίβλος][...]Siç e shikoni, ne shekullin e 15-te bie Konstandinopoja, ne shek. e 16-te shkruhet dhe shtypet per here te pare Bibla ne greqisht, latinisht dhe ne hebraisht. Ne shekullin e 16-te shfaqen ne Rome per here te pare Koptet, dhe ne shekullin e 16-te mesojne per here te pare evropianet se paska patur nje gjuhe Sanskrite. A i besoni dhe ju keto? C'pune ka ketu shtypshkronja me zbulimin e kulturave te vjetra, c'pune ka zbulimi i botes se re me zhdukjen e qyteterimeve Maja, Azteke? Perse i rrafshuan permes Turqise te gjitha qytetet e trojeve tona? (http://www.indiavideo.org/text/sanskrit ... ia-520.php)[/quoteem][quoteemTë dhena për hebrenjtë]"The number of native speakers of Hebrew, or of those whose school language is Hebrew, has increased considerably. Their importance has been constantly growing, especially amongst the younger generation, which is the principal source of slang. According to reliable estimates the proportion of Jews in Israel whose principal spoken language is Hebrew rose from 25% in 1914 to 75% in 1954." (http://www.adath-shalom.ca/hebrew_slang_sappan.htm)

Numri i atyre qe flasin hebraisht ne Izrael eshte shtuar nga 25% ne 1914 ne 75% me 1654. Pyetja qe shtrojme ne eshte: Çfare gjuhe fliste pjesa tjeter e popullsise cifute para vitit 1914 dhe gjate periudhes 1914 - 1954, dhe a mund te quhen cifute ata qe nuk kane folur asnjehere cifutçe?[/quoteem]

[Phoenix]

Mesa di une jane vetem 4 aminoacide qe te kombinuara formojne ADN-ne, Adenine, Timine, Citozine dhe Guanine. Nga dolen 22 tani?

Zeus, bëhet fjalë për kodin gjenetik! Ligjet që qeverisin prodhimin e proteinave nga ADN-ja.

Në shqip unë do të shprehesha kështu: ADN-ja është filli i ku ruhet gjuha me të cilën prodhohen proteinat. ADN është e përbërë nga 2 fije të puthitura njera me tjetrën. Kjo gjuhë përdor 4 "Shkronja" A,G,T,C. "Fjalët ose kothonët (kodonet)" e kësaj gjuhe kanë kuptim vetëm nëse janë të shkruajtura treshe psh AGC. Nga njëra fije e fillit të ADN-së, ,duke e marrë si shëmbëlltyrë, lind një fije e re e quajtur mARN ( acidi ribonukleik). Ndryshimi i ARN-së nga ADN-ja është thjeshtë se ARN-ja përdor një bazë tjetër në vend të T (timinës), U (Uracilini). Pasi mbaron shkrimi (trascrizione) shëmbëlltyrë, i lajmëtarit mARN, ndodh diçka tjetër. Duke qenë se fija e ADN-së kothonet i ka të fshehura në një varg shkronjash, atëherë duhen hequr shkronjat që nuk kothojnë. Ky veprim quhet krasitje (slice), sepse disa proteina gërshërë (enzima) presin pjesët e panevojshme dhe duke ngjitur e lënë vetëm kothonet, që më pas po të lexohen do të japin një fjali-ligj. Pas këtij veprimi kemi ngjarjen tjetër, përkthimin (traduzione) nga gjuha e bazave të azotuara në atë të aminoacideve. Përkthyes në këtë rast është tARN-ja. Për të bërë këtë përkthim tARN-ja përdor një fjalor dygjuhësh bazë e azotuar-aminoacid. Përkthimi bëhet në mjediset e RIBOZOMEVE (edhe kjo po më duket si një shqip !!) Ndodh që disa fjalë të bazave të azotuara të kenë vetëm një kuptim aminoacidik, psh
ta zemë se vash, çik, çup, (bazë e azotuar) = ragazza (aminoacid). Pasja e kaq fjalëve për një send quhet bollek dhe tregon aftësinë që ka kjo gjuhë për t'i qendruar sulmeve që vijnë nga jasht. Nëse një sulm armiqsor (mutacionet) fshin ose prish një kothon atëherë përdoret treshaja tjetër me i thënë italianit që prapë për ragazza e kishim fjalën!
http://en.wikipedia.org/wiki/Genetic_code
http://en.wikipedia.org/wiki/Protein_biosynthesis

Pak a shumë kështu prodhohen proteinat nga ADN-ja tek qelizat. Në qelizat prokariote nuk kihet nevojë për krasitje apo harrje. Më thoni nëse kuptohet apo jo një shpjegim i tillë!

Tani me qënë se po flasim për acidet, kam bërë një lidhje të tillë. Në shqip kemi fjalë "AÇ" që dmth : [quoteem]Ç ndajf. krahin.
Pa futur gjë në gojë, me barkun bosh, esëll. Jam aç.[/quoteem] Dhe kur je AÇ stomaku të gërryen apo edhe të djeg dhe kjo sipasojë e prodhimit të HCl-së. Por stomaku të djeg edhe kur fut thartira, si psh limoni, kumbullat e papjekura etj!

P.s Arban për atë që paska bërë gjithë këto "hamendje" me këtë zbulimin nuk e di çfarë do të mendonte pasi të lexonte një arritje të tillë: http://www.nature.com/news/2010/100520/ ... 0.253.html.

[Arban Blandi]

Phoenix, zbulimi i naltpërmendur, bërë nga një profesor universitarë për kiminë organike i apasionuar për ezoterizëm etj., është me vlerë tek fusha përkatëse. Ky "zbulim" i vogël, na tregon qartë se format e aminoacidëve i kanë ditur shumë kohë më parë krye-priftërinjtë çifutë që kanë bërë alfabetin e tyre pikë e presje si aminoacidet. Ky "zbulim" i vogël, na deshmon se ata që krijuan simbolet e çifutëve kanë pasur një dije të thellë, e fsheur tek kultura çifute, si p.sh. njohja e adn-së... Për sa i përket emrave të shkronjave hebraike, ato janë të lidhura me konceptet simbolike të çifutëve dhe, analogjia me aminoacidet, me sa di unë, është vetëm tek forma e gërmave.

Në qoftë se ne hipotizojmë rindërtimin e historisë dhe kulturës, i presupozuar nga Barre dhe kolegët e tij, shihet se nuk ka qenë shkatërrim i gjithçkaje të trashëguar nga e shkuara, por një kamuflim, një vjedhje, një marifet, një mashtrim (tahrif). Këto kultura të rindertuara nuk mund të mos binin, për shumë arësye, në kundërti mes tyre, dhe këtu, në këtë material të stërmadh e grotesk, ne do të gjejmë të vërtetën kulluar.. Mbi të gjitha, këtë proces kreativ na e shpjegon edhe termi arab "tahrif", që don të thotë fallsifikim. Ja se ç'thuhet te Wikipedia për këtë fjale te http://en.wikipedia.org/wiki/Tahrif:
[quoteemTahrif]Shumë myslimanë besojnë se Çifutët kanë ndryshuar me qëllim tekstin e Toras, duke:

1. ndryshuar fjalët në formë
2. duke zëvendësuar fjalët
3. duke u ndryshuar fjalëve kuptimin e tyre të vërtetë ose
4. duke zëvendësuar fjalët apo shkronjat me te tjera[/quoteem]
Ky tekst na tregon shumë, na mëson shumë. Dhe më kryesorja, kjo gjë thuhet me gojën e tyre.
Bota arabe na tregon direkt se ata kanë shtrembëruar "fjalët e shenjta", pra duke i kopiuar dhe duke i kamufluar, me kuptime të mbartura e të afërta të fjalës që donin të fallsifikonin. Sa mundësi ka që të jenë koincidenca duke e ditur se arabet thonë se çifutet kanë zvendësuar qellimisht shkronjat?!

[Orakulli]

Une kam vite qe merrem me keto kerkime.Befasia e pare,para shume vitesh ishte kur fillova te mesoj historine e Romes.Shkruhej;mbreti i pare Romul,kombesia;e paditur.Kuptimi i emrit Romul eshte "lum".Ktheni persembrathi emrin Romul:del "lumor".Lum-e gjuhes shqipe thone qe vjen nga fiume e latinishtes.
Mevone fillova te lexoj Tito livion.Romul ishte nga "albalonga".Ai therte kafshe per hir te perendive.Ky zakon sipas disave ishte zakon graecam ndersa sipas disa te tjereve ishte zakon alban.Mund ta lexoni:
Regno di Romolo
(Latino 1-37 Anno di Roma,753-717 a.c.)

Romolo prima di tutto fortificò il monte Palatino,dov’era stato allevato,sacrificò ad Ercole secondo il rito dei Greci (graecam),agli altri dèi secondo il rito dei Albani……

Lexova male me libra.Ishin genjeshtra.Historite ishin shume te persosura.Instiktivisht e ndjeja qe ishte nje dore moderne mbrapa tyre.Ishte nje dore kishtare e shekujve moderne.Ne to duket hapur qellimi i shkruesve.
Fillova te stjudjoja gjuhe te largeta me shqipen.gjeja fjale te njejta,te pandryshuara as edhe ne fonetike.Si ka mundesi?Fillova te studjoja fjalet qe sihin te ndryshme,plotesisht te ndryshme.Dalengadale fillova te kuptoja kodet.Iu riktheva gjuhes shqipe.U habita qe i kisha pasur para syve dhe nuk i kisha kuptuar.Cdo fjale e gjuhes shqipe me jepte kode dhe une i perdorja per te nxjere kuptimin ndertues te fjaleve te gjuheve te largeta.Ne shumicen me te madhe te rasteve kishte perputhje te jashtezakonshme.

Fjalet qe perdoren ne shkence sot?
Jane te gjitha me renje nga gjuha shqipe.Qe nga biologjia,deri tek Hip-o-te nu'ze,deri vate,...
Kur fillova te studjoj historine e Mosiut;Ai vinte nga nje vend qe quhej "PARAANE".....e vazhdon kjo histori e popujve pa histori,por qe e benin historine me pare.Dihet ne keto raste qe dikujt tjetri do tja merrnin.
Por raca jone ka qene e madhe.Ata i ndau kisha ne shume gjuhe,sepse ishin armiku me i madh i saj.Por elita e tyre e di te verteten dhe e di mire cili eshte kombi mem.Nuk u bashkuan dot kur mbreteronte kisha.Jane bashkuar ne shekujt moderne ,perseri si njehere e nje kohe.Ata zoterojne boten.

[Arban Blandi]

[quoteemJ.Pandeli "Zemer]It is time for a "melodious song". In Hebrew the translation is "Zemer". It is an arrangement of sounds in sequence; a single sequence of single tones to produce a rhythmic whole. In albanian "Zemer" translates to "the heart". It is that muscular organ which circulates the blood by alternate dilation and contraction as in "the rhythm of the heartbeat".[/quoteem][quoteemJ.Pandeli "Chakma]The term "cha", (as in chop) "split" or "break away". (Hebrew: "Chochma"/"Chakhma" - "Divine Wisdom")[/quoteem][quoteemJ.Pandeli "Miriam]Some religious dictionaries suggest that "Miriam" is a name of uncertain meaning. In Hebrew it means "Sorrow" or "Bitterness". It has also been suggested that "Miriam" was the "source of all spirit". "Miriam" was the name of the older sister of Moses and the name of the Virgin Mother of Jesus as preserved in the Old and New Testaments of the Bible. Also, there was shown great respect for the memory of "Miriam", the Mother of Jesus, in the Quran. In Albanian, "mire jam" is "I am the Good".[/quoteem]

[Arban Blandi]

"Hebrew is Greek". Studiuesi çifut Jozef Jahuda, pas tridhjetë vjetësh e më shumë, që është marrë me gjuhët semitike dhe indoevropiane, ka pohuar se: "Hebraishtja është një Greqishte me një mask" (?!)



[quoteemΕβραϊκά είναι Ελληνικά]Joseph Ezekiel Yahuda (born on July 29, 1900 in Jerusalem and died in 1995 in Westcott, Surrey, England) was a British lawyer, freelance author and self-styled linguist. He was the son of Isaac Benjamin Ezekiel Yahuda, a longtime researcher and linguist. In 1982, he published a book entitled ”Hebrew is Greek, Greek is Hebrew”, in which he proposed the theory that the Hebrew and Arabic languages are Greek in origin. He claimed that virtually all Hebrew and Arabic words could be “derived” from Greek ones.

In 1982, a suppressed, ages-old, historical truth, was resurrected through the publication of a book by Becket Publications of Oxford, England (ISBN O72890013O). The book, published in English, and titled Hebrew is Greek, was written by lawyer, linguist and researcher, Joseph Yahuda, the son of Isaac Benjamin Ezekiel Yahuda, an ethnic Jew and longtime researcher and linguist. Though Jewish both by nationality and religion, J. Yahuda could be considered a Greek-- according to Isocrates' definition of a Hellene [see definition below. ed.], since his decades-long, unbiased, and meticulously thorough search reveals the linguistic relationship of numerous groups of words in Hebrew, Greek and Arabic. Work that was published without fear or hesitation by a scholar whose only concern was for the discovery of the truth.

Following the book's publication, and while only a limited number of copies circulated for a few fortunate individuals, the book disappeared from the face of the earth. It was as if an invisible hand intervened and blocked its circulation. It cannot be found at any public library, it is not sold at any bookstore on earth, not even in a curiosity or antique shop. [Rare book dealers, in the U.S. and the U.K., have told TGR that there have been inquiries after the book, but that they have been unable to locate a copy anywhere. ed.] The only information available about the book throughout the world is its title. No book reviews on this book were ever published, neither positive nor negative, moderate or offensive. Nor, it seems, has there been any other evaluation of the work. One must eventually come to the inescapable conclusion that every one of the copies originally published was somehow withdrawn through some sort of a secret operation with a global reach. The research published in the book covers 718 pages; more than 30 years of researches.

"From the beginning, I based a lot of my work on Arabic. With my theory, it became possible for me to correct the translation of the Septuagint, using the Septuagint and the translation of the Bible, using the Bible. These discoveries cured me of my dyslexia in relationship to Greek and Hebrew and made me capable of reading a Hebrew word as if it had been a variation of the word. I formed a series of phonetic and morphology rules. I gradually gathered a number of valuable facts. Some examples are that the declension dotiki [dative] exists in Hebrew, that the masculine plural is the same in Hebrew and Greek, and that, in general, a compound Greek verb is equivalent to a Hebrew compound verb. I estimate that 9 out of each 10 words of the [Jewish] Bible can be proved to have a purely Greek equivalent. Many issues were resolved which prove that the Greeks and Jews hold some customs and religious convictions in common, whereas the Hebrew language is proven to be richer and more beautiful than believed until today because of the existence of these groups of words. This whole matter is, in practice, consistent with the following two proposals: Biblical Hebrew is Greek; and, the Jews are Asian Greeks. In reality, the conclusion of this massive, extended and complicated research can be summarized in the following brief sentence: Hebrew is 'Greek wearing a mask.'"[/quoteem]

[Zeus10]

Une nuk jap dot asnje vleresim per kete veper, sese njohurite e mia per gjuhet semitike dhe drejteshkrimin e tyre jane minimale, vetem kam lexuar per to, por mund te them me plot bindjen qe atikishtja dhe jonishtja, levizin ne vorbullen e botes semite me rrenje shqipe. Persa i perket dorishtes, mendoj se ate nuk e disponojme si gjuhe, ne menre qe ta studjjme. Une jam i bindur qe Doret ishin te paret e helenizmit te vertete dhe ata kane zbrituar nga ajo qe dikur quhej Iliri.

[Arban Blandi]

Krijimi i shtetit izraelit ngjan si dy pika uji me atë të krijimit të shtetit grek në Ballkan. Pas krijimit të kombeve moderne çifute dhe greke, filluan genocidet kundër palestinezëve në Palestinë dhe shqiptarëve në Ballkan.

[Arban Blandi]

"Hebrew is Greek".

Një grek që flet në një emision për këtë libër.

[Arban Blandi]

Tefillin (sometimes transliterated as tefilin), (Hebrew: תפילין‎), pronounced /ˈtfɪlɨn/ in Askhenazic Hebrew and English, [tfiˈlin] in Israeli Hebrew, also called phylacteries (pronounced /fɪˈlæktəriz/, from Ancient Greek phylacterion, form of phylássein, φυλάσσειν meaning "to guard, protect"). Wikipedia, tefillin.

[alfeko sukaraku]

Kemi gjetur dhe një libër intrigante për temën, i quajtur "Hebrew is Greek".Shihni dhe çfarë thotë ky studim i ndërlikuar, i studiuesit çifutë Jozef Jahuda, i cili pas tridhjetë vjetë, e më shumë, që është marrë me gjuhët semitike dhe indoevropiane, ka pohuar se: "Hebraishtja është një Greqishte me një mask" (!)

Një grek që flet në një emision për këtë libër.

ky greku eshte antari i partis fashiste greke Laos=alarmi popullore ortodoks.

ky greku eshte deputet i parlamentit greke edhe njekohesisht ka nje librari qendrore ne athine te cilen ja djegin komunistat ore e minute

ky greku eshte nje nga ata qenet e semure qe nxjerrin shkume nga goja e tyre kundra shqiptarve

ndersa ai greku tjeter eshte i vellaj tije..edhe tv ne fjale eshte tv e partis fashiste....
..nuk ja vlen ta diskutojm