Kasapi lidhet me nocionin e "ndan nje gje ne fije fije"e cila jepet edhe me foljen “me Ça”, “diana” lidhet me "nda ne dy pjese"=di anë, MACELLARIUS po ta lexoni persembrathi me Shqip do te kuptoni qe " i ralle kam"= i ra le kam[lidhe me konceptin e vjeter ishte nji cope/me te reja jane ndarjet e saj,, duke hequr "us' qe dihet qe eshte nje mbarese idiotike qe per kushedi se cfare qellimi eshte vendosur nga mashturuesit, ndersa per se drejti eshte “bëje qeliza qeliza”, CORPORICIDA=trup rrjepesi, ose dy ki rjep , sepse te rripej kafsha duhet te ishte e lidhur me kete profesion ne fillimet e tij dhe jo ndarja e etij ne pjese, QUAESTIONARIUS=go(j)e+shtionar, ku e shtjon(shton)=copezim,LANIUS= çarje, CONFECTORARIUS=copezim.
Ndersa 'Artemisa", eshte "ardhje me mish", e cila sot kupton "mishin", ndersa ne ato kohe kuptonte "ardhje plot". Artemisa kuptonte cdo qe kishte rezultat "mirë", jo vetem nga gjuetia, por cdo edhe nga bujqesia, etj. "Mish" kupton dicka qe "zem" ose "kapim", por vetem nuk e di pse Shqipja vete formon disa here emrat ne boshtin negativ te foljeve te tyre te shumesit peremeror, ose persembrapthi qe themi ne. Sic bene latinishtja ne disa raste.
Shikoni "kafsh, kafshate, kasap, ..............
Di te them qe kane qene vetem 'Z',me vone ajo u teansfomua ne "s' dhe "sh".
Shikoni lidhjet:
Ça, çaj, çap(hap), i çar,çarje, çap(2)=kafshate, kash(kafashate),çapeloj(2)=shqyej
“LANIO” eshte “çarje”. Mund ta nxirni vete sesa Turqisht eshte “kasap” nëse njhni mirë Shqipen në konceptin “Ça”. Dhe hetoni pak chapter :
c.1200, "main division of a book," from O.Fr. chapitre (12c.) "chapter (of a book), article (of a treaty), chapter (of a cathedral)," alteration of chapitle, from L.L. capitulum, dim. of caput (gen. capitis) "head" (see head). Sense of "local branch" traces to convocations of canons at cathedral churches, during ëhich the rules of the order or a chapter (capitulum) of Scripture ëere read aloud.
Ka lidhje me koken, apo ka lidhje me hapin, ose çapin. Apo ajo eshte e lidhur me “çarje”? apo eshte e lidhur me te dyja?
Gjeni gjithashtu: rip (v.)
"tear apart," late 15c., probably of North Sea Germanic origin (cf. Flem. rippen "strip off roughly," Frisian rippe "to tear, rip") or else from a Scandinavian source (cf. Swed. reppa, Dan. rippe "to tear, rip"). In either case, probably imitative of the sound of cloth ripping. Meaning "to move with slashing force" (1798) is the sense in let her rip, Amer.Eng. colloquial phrase attested from 1853. The noun is attested from 1711; rip cord (1909) originally was in ballooning. The verbal phrase rip off "to steal or rob," is first recorded c.1967 in black slang, but rip was prison slang for "to steal" since 1904, and was also used in this sense in 12c. Rip-off (n.)is attested from 1970.
Ka lidhje kjo me “rrjep” ne urdheron e shqipes?
Ose gjitashtu:
strip (v.)
"
make bare," O.E. -striepan, -strypan "plunder, despoil," as in W.Saxon bestrypan "to plunder," from P.Gmc. *straupijanan (cf. M.Du. stropen "to strip off, to ramble about plundering," O.H.G. stroufen "to strip off, plunder," Ger. streifen "strip off, touch upon, to ramble, roam, rove"). Meaning "to unclothe" is recorded from early 13c. Of screw threads, from 1839; of gear wheels, from 1873.Strip poker is attested from 1929; strip search is from 1947.
Mos eshte vall kjo
“si te rripesh”, vetepesore ku “z” , si ne shume raste te tjera ne Shqip, nuk ka ne kte rast kuptim te kthyeses ne te kundert te kuptimit, mohimin e tij.
RRJEP kal.
1. I shqit dhe i heq lëkurën një kafshe a një druri.
Rrjep delen (dashin, dhelprën). Rrjep ngjalën. Rrjep degën e lofatës. I rrjepin lëkurën.
2. I heq gjithë pendët a puplat një shpendi me dorë a me ujë të përvëluar; shpuploj. Rrjep pulën (patën, rosën).
3. I heq vende-vende cipën a lëkurën; i këput copa të vogla a leskra nga sipërfaqja; gërvisht; zhvesh.
E kanë rrjepur bukën. E kishin rrjepur suvanë e murit (tryezën). I ka rrjepur fytyrën (hundën). Rrjep plagën. Rrjep misrin zhvesh misrin.
4. fig. I rrëmbej dikujt gjithçka me dhunë ose duke e mashtruar; grabit dikë duke e shfrytëzuar vazhdimisht. E rropi në rrugë të madhe. E rropi e s'i la gjë prej gjëje.
* Të rrjep të gjallë (të rrjep e të merr lëkurën) të shfrytëzon pa mëshirë; është krejt i pamëshirshëm e mizor; të merr shpirtin. E rropi të gjallë e rrahu keqas, i mori shpirtin. Është ther e mos rrip shih te THER. E rrjep morrin nga bishti është shumë dorështrënguar, kursen sa më s'bëhet.
RRJEPACAK m. sh.
1. Njeri i veshur me rroba të grisura, rreckaman.
2. Njeri shumë i varfër (edhe fig.).
3. si mb. I leckosur, rreckaman (edhe fig.).
RRJEPËS I m. sh.
1. Ai që rrjep bagëtitë e therura. Rrjepës lëkurësh. Rrjepës bagëtish.
2. keq. Ai që grabit ose që shfrytëzon të tjerët pa mëshirë.
RRJEPUR mb.
1. Që i është hequr lëkura (për një kafshë a dru). Dash i rrjepur. Dru (trung) i rrjepur.
2. Që i janë hequr ose që i kanë rënë puplat; i shpupluar. Shpend i rrjepur. Pulë e rrjepur.
3. Që ka mbetur pa bimësi, i zhveshur, pa pyje e pa bimë. Tokë e rrjepur. Mal i rrjepur.
4. Që i ka rënë cipa a lëkura vende-vende, që është bërë leskra-leskra; që është ngrënë nga përdorimi. Fytyrë e rrjepur. Duar të rrjepura. Mur i rrjepur. Jakë e rrjepur.
5. fig. Që është lodhur e këputur nga një punë e madhe dhe e mundimshme, i rraskapitur.
GJUAJ kal.
1. Kërkoj ose ndjek gjahun për ta vrarë a për ta kapur; dal për gjah. Gjuan egërsira (rosa, lepuj). Gjuaj peshk peshkoj. Gjuan me zagarë. Gjuan me rrjetë. Del për të gjuajtur.
2. vet. veta III. Ndjek kafshë të tjera për t'i ngrënë (për disa kafshë mishngrënëse e grabitqare). Macja gjuan minj.
3. fig. Pres ose ndjek dikë a diçka për ta gjetur a për ta kapur në befasi; gjurmoj; përgjoj. E gjuante prej ditësh. Gjuan rastin pret rastin.
4. Qëlloj; godit, i bie. Gjuan me gur (me shkop). Gjuan me pëllëmbë (me dorë, me këmbë). Gjuan me shigjetë. Gjuan me pushkë (me top). E gjuajti rufeja. E gjuajti në kokë.
5. fig. Thumboj, ther, godas. E gjuante me fjalë. E gjuajti disa herë në mbledhje.
6. edhe jokal. sport. Godas ose hedh me forcë topin në një drejtim të caktuar; i bie, e hedh (për
topin). Gjuaj topin. Gjuajti në portë (në rrjetë, në shtyllë). Gjuajti në kosh (jashtë).
7. krahin. Flak tutje, hedh. Gjuaj gurin.
8. krahin. Dëboj, përzë. I gjuajti të gjithë nga shtëpia.
GJUAJTJE f. sh.
1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve GJUAJ, GJUHEM. Gjuajtja e kafshëve (e shpendëve, e peshkut). Gjuajtja me gurë (me hark).
2. sport. Goditje ose hedhje e topit me forcë në një drejtim. Gjuajtje e lirë. Gjuajtje e fortë. Gjuajtje dënimi. Gjuajtje mbi bllok.
GJUETAR m. sh.
Ai që merret me gjueti, ai që del për gjah, gjahtar. Gjuetarët e peshkut. Klubi i gjuetarëve. Shoqëria e gjuetarëve.
GJUETAR mb.
Që është shumë i aftë për të ndjekur e kapur gjahun, që gjuan mirë (për kafshët). Qen gjuetar. Mace gjuetare.
GJUETI f.
Gjetja e ndjekja e kafshëve dhe e shpendëve të egra për t'i vrarë ose për t'i zënë; vrasja ose kapja e tyre; zënia e peshkut; gjah. Gjuetia e kafshëve (e shpendëve) të egra. Gjuetia e sorkadhes (e lepurit, e fazanit...). Gjuetia e peshkut peshkimi. Qen gjuetie. Armë (mjete, çantë) gjuetie. Veshje (çizme) gjuetie. Artikuj gjuetie. Vend gjuetie. Leje gjuetie. Kalendari i gjuetisë. Ndalohet (lejohet) gjuetia.
GJAH m.
1. Gjetja e ndjekja e kafshëve dhe e shpesëve të egra për t'i vrarë ose për t'i zënë; vrasja ose kapja e kafshëve dhe e shpendëve të egra; gjueti. Gjahu i lepurit (i sorkadhes). Gjah me qen. Pushkë (armë) gjahu. Çantë gjahu. Veshje (çizme) gjahu. Qen gjahu zagar, langua. Kafshë gjahu. Rregullorja e gjahut. Dal (nisem, shkoj, vete) për gjah. Bëj gjah gjuaj.
2. Kafshë a shpesë e egër, që kërkohet e ndiqet për ta vrarë a për ta kapur ose që është vrarë. Gjah i butë (i egër). Gjah i imët. Mish gjahu. Shoh (qëlloj, zë) gjahun.
3. fig. Njeri që kërkohet e ndiqet për t'u kapur a për t'u vrarë.
* Bëri gjah u përpoq, u mundua me të gjitha forcat për të kryer diçka. Gjahu në breg e qëllon në kodër vepron pa i peshuar e pa i matur mirë gjërat, vepron kot, kuturu.
GJAHTAR m. sh.
1. Ai që merret me gjueti, ai që del për gjah, gjuetar. Gjahtar i zoti. Klubi i gjahtarëve. Shoqëria e gjahtarëve.
2. fig. Ai që gjurmon ose mbledh me kujdes e në mënyrë të vazhdueshme diçka. Gjahtar i pullave të rralla.
(Palus (plurale: paludes) è un termine latino sinonimo di "palude")
Le grand dictionnaire historique ou mélange curieux de l'histoire ...: Volume 1 - Pagina 40
