Quam Graeci Veteres Epirum dixere, nunc Arbaniam vocant, & Albaniam. Nomen Arbaniae reperitur in libro Graeca lingua vulgari iscripto, cui nomen Portolanus Albanium Praetor Graecia noster hanc regionem indigetat. Incolae Turcis Arnautlari nominantur, a quibus iam ex parte Morea quoque, sive Peloponesus inhabtatur.  |
Ky eshte nje veshtrim shume interesant Mallakastrioti. Vete struktura e e fjales Epir, eshte shume e papershtatshme per gjuhen greke dhe fjala "greke":Mallakastrioti wrote:Dhe ishin po keta banor te ketyre ishujve qe edhe token e qendrueshme pra Epirin e therrisnin ne gjuhen e tyre "RREPIRE"
.RRËPIRË f.
1. Faqe mali a kodre shumë e pjerrët, vend shumë i pjerrët; vend i pjerrët, i gërryer e i thelluar nga një rrëke, nga një përrua etj. Rrëpirë e lartë (e thellë). Rrëpirat e malit. Buzë rrëpirës. Ngjitet (zbret) nëpër rrëpira. Ra në një rrëpirë.
nga ka lindur dhe anglishtja rough:RRAH, RRAHINË m.
1. Tokë buke a kullotë, që hapet në pyll duke prerë drurët e shkurret ose duke i djegur. Rrah në mes të pyllit. Rrah në mal. Hapën (çelën) rrahe. U bë rrah.
2. përd. ndajf. Shtrirë (për tokë, në shtrat). U rrëzua rrah përdhe. Ishin të gjithë rrah nga gripi.
a. Rugged overgrown terrain
Zeus10 wrote:Gottfried Wilhelm Leibniz:
Correspondence on the Albanian Language
(Hanover, 28 December 1711)On this occasion, I would beg you, Sir, to send me the Lord's Prayer in the Epirotic (Albanian) language in an interlinear version and would be obliged to you if you could add the Credo, if possible. Please also send me the titles of the two books in this idiom, their size and the date and place of publication, for this language, being little known, is worthy of being investigated. I will endeavour to find these books in Rome. With them, ancient monuments have been dug up from the foundations of Notre Dame in Paris.
(Vienna, 13 January 1714)… The modern European alphabets are derived from Latin, with the exception of the two Slavic ones: Cyrillic and so-called Glagolitic. Some authors later attributed these to Saint Jerome who was of Illyrian origin, but falsely so, as if the ancient Illyrian language were some sort of Slavic. But the Slavs were late to arrive in Illyria, not before the age of Justinian. The ancient Illyrians were of Celtic origin. They used a language closely related to Germanic and Gaulish. It is evident that relics of this are preserved in the modern language, in particular in that of the Epirots, of which I have seen specimens published. Nowadays they generally call the Slavic language Illyrian because the Slavs settled in Illyria. …
"Dega e dytë është trakishtja ose ilirishtja, e përhapur dikur në Dnieper, Hellespont, dhe në Azinë e Vogël, vende në të cilat ajo u ndoq, dhe u zëvendësua pjesërisht, nga pellazgjishtja, ose përbërësja para-historike e helenishtes. [Por lashtësia krahasuese e gjuhës pellazge është jashtëzakonisht e pasigurt, pasi dimë shumë pak për karakterin e saj. Sipas Herodotit (lib. i. cap. 57), konkluzion që mund të nxirrej nga e folura e përgjithshme e pellazgëve të kohës së tij është se pellazgjishtja ishte "një gjuhë barbare" dhe z. Grote (në një shënim në vol II f. 356 të veprës së tij "Historia e Greqisë") pohon se "ne nuk kemi mjete për të vendosur nëse gjuha e pellazgëve ndryshonte nga grekja ashtu si latinishtja ose si fenikasja."]... gjuhët e epirotëve dhe maqedonasve i përkasin kësaj familje, e cila është e përfaqësuar tashmë në ato vende nga Shqipja, gjuha e shqiptarëve apo arnautëve.Titulli: The Genesis of the earth and of man *: or, The history of creation, and the antiquity and races of mankind considered on Biblical and other grounds
Autori: Edward William Lane
Redaktor: Reginald Stuart Poole
Botues: Williams and Norgate, 1860
http://books.google.com/books?id=OkEBAA ... 302&edge=0Zeus10 wrote:Eshte Appiani qe i klasifikon epirotet brenda Ilirive ne librin e tij :
APPIAN, The Foreign Wars ( The Illyrian Wars) Ill. 1.1
sepse ai perfshin Kaonet dhe Thesprotet bremda tyre, duke pasur parasysh qe Thesprotet(Kasopet) ishin ne kufi me Helenet.
I. Ἰλλυριοὺς Ἕλληνες ἡγοῦνται τοὺς ὑπέρ τε Μακεδονίαν καὶ Θρᾴκην ἀπὸ Χαόνων καὶ Θεσπρωτῶν ἐπὶ ποταμὸν Ἴστρον. καὶ τοῦτ' ἐστὶ τῆς χώρας τὸ μῆκος, εὖρος δ' ἐκ Μακεδόνων τε καὶ Θρᾳκῶν τῶν ὀρείων ἐπὶ Παιονας καὶ τὸν Ἰόνιον καὶ τὰ πρόποδα τῶν Ἄλπεων. καὶ ἔστι τὸ μὲν εὖρος ἡμερῶν πέντε, τὸ δὲ μῆκος τριάκοντα, καθὰ καὶ τοῖς Ἕλλησιν εἴρηται. Ῥωμαίων δὲ τὴν χώραν μετρησαμένων ἔστιν ὑπὲρ ἑξακισχιλίους σταδίους τὸ μῆκος, καὶ τὸ πλάτος ἀμφὶ τοὺς χιλίους καὶ διακοσίους. The Greeks call those people Illyrians who occupy the region beyond Macedonia and Thrace from Chaonia and Thesprotia to the river Ister (Danube). This is the length of the country. Its breadth is from Macedonia and the mountains of Thrace to Pannonia and the Adriatic and the foot-hills of the Alps. Its breadth is five days' journey and its length thirty -- so the Greek writers say. The Romans measured the country and found its length to be upward of 6000 stades and its width about 1200