Ancient Greek - Albanian Lexicon

[bardus]

boj(bëj)---->poj------>pu-n-oj

Natyrisht qe nuk kishte si te mungonte ekujvalentja ne greqisht πόνος

Barazim i drejte Zeus, por desha te shtoj ketu se origjina e fjales

pune ' πόνος' , sic e kam sjellur me pare eshte tek aoristi emerformues i

foljes .

[KAONIAN]

'δύνη' (µονάδα µέτρησης τής δύναµης [ΕΤΥΜ.Ελληνογενής ξέν. όρ., < αγγλ. dyne (< αρχ. δύναµις)]
'δυναστεία','δυναστεύω' (η άσκηση τυραννικής εξουσίας)
'δυναµική' ([ΕΤΥΜ. < αρχ. δύναµις < δύναµαι )
'δύναµη' ([ΕΤΎΜ. ∆οτ. εν. τού αρχ. δύναµις]. δύναµη (η) {-ης κ. -άµεως | -άµεις, -άµεων} 1. η σωµατική ρώµη: οι πολεµιστές διέθεταν φοβερή ~ ΣΥΝ. ρωµαλεότητα, αλκή,
ισχύς ΑΝΤ. αδυναµία 2. το σύνολο των στοιχείων που συνθέτουν την καλή σω-
µατική κατάσταση τού ατόµου)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

DHUNË f.
1. Përdorimi forcës fizike, i shtrëngimit fizik ose psikik, i mjeteve e i metodave të vrazhda ndaj dikujt për ta detyruar të bëjë diçka jashtë vullnetit e dëshirës së tij, për ta nënshtruar e për ta shtypur dikë, për të kufizuar veprimet e dikujt etj.; detyrim a shtypje me anë të forcës. Dhunë revolucionare (kundërrevolucionare). Dhunë policore. Dhuna mbi personin. Akt dhune. Metodë dhune. Me anë të dhunës. Përdor (kundërshtoj) dhunën. Marr (fitoj) me dhunë.
2. Shndërrim, poshtërim a turp i madh që i bëhet dikujt, cenim i rëndë i nderit të dikujt me vepra a me fjalë; fyerje e rëndë që i bëhet dikujt. I bëj dhunë dikujt e turpëroj a e poshtëroj dikë; përdhunoj a shndërroj dikë. I vuri dhunë shtëpisë.
3. bised. E keqe; dëm. Bëri mirë e gjeti dhunë. Ruhet mos i dale dhunë.

DHUNIM m.
Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve DHUNOJ, DHUNOHEM. Dhunim i hapur (i rëndë). Dhunimi i shtëpisë (i vendit, i kufijve, i hapësirës ajrore). Dhunimi i ligjeve. Dhunimi i gruas.

DHUNOJ kal.
1. Përdor dhunën; e detyroj, e shtyp dikë me anë të forcës. Dhunoj hapur (rëndë). Xhandarët dhunonin popullin.
2. Shkel ligjet e rregullat e vendosura, veproj në kundërshtim me ligjet me rregullat, me një marrëveshje të pranuar etj. Dhunoj ligjet. Dhunoi të drejtat e tjetrit.
3. Hyj në një banese, në një zyrë etj. me forcë, pa pasur të drejtë ligjërisht, cenoj banesën; prek a shkel kufijtë e një vendi, tërësinë tokësore të tij. Dhunoi shtëpinë. Dhunuan kufijtë (hapësirën ajrore, ujërat tokësore).
4. Shndërroj, poshtëroj a turpëroj keq dikë, e cenoj rëndë në nder me vepra a me fjalë. E dhunoi para të gjithëve. E dhunoi keq.
5. Shndërroj a përdhunoj dikë.

e kunderta

DHUROJ kal.
1. I jap falas dikujt një gjë timen, jap diçka si dhuratë, fal diçka; jap a shpërndaj dhurata. I dhuruan tufa me lule. I dhuroj një libër (një lodër). Dhuroj me gjithë zemër.
2. I jap dikujt një kënaqësi të madhe a një gëzim të veçantë me një veprim a me një punë të mirë, me një përfundim a sukses të arritur etj.; bëj a arrij diçka të rëndësishme në dobi a në të mirë të dikujt. Na dhuruan disa rekorde kombëtare (qitësit). U dhuroi një fitore të bukur.
3. vet. veta III. E pajis me mjaft anë të mira, i jep veti a cilësi të larta, i fal diçka të mirë, të vyer etj. Natyra i ka dhuruar shumë të mira e begati këtij vendi.

[Zeus10]

'δύνη' (µονάδα µέτρησης τής δύναµης [ΕΤΥΜ.Ελληνογενής ξέν. όρ., < αγγλ. dyne (< αρχ. δύναµις)]
'δυναστεία','δυναστεύω' (η άσκηση τυραννικής εξουσίας)
'δυναµική' ([ΕΤΥΜ. < αρχ. δύναµις < δύναµαι )
'δύναµη' ([ΕΤΎΜ. ∆οτ. εν. τού αρχ. δύναµις]. δύναµη (η) {-ης κ. -άµεως | -άµεις, -άµεων} 1. η σωµατική ρώµη: οι πολεµιστές διέθεταν φοβερή ~ ΣΥΝ. ρωµαλεότητα, αλκή,
ισχύς ΑΝΤ. αδυναµία 2. το σύνολο των στοιχείων που συνθέτουν την καλή σω-
µατική κατάσταση τού ατόµου)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

DHUNË f.
1. Përdorimi forcës fizike, i shtrëngimit fizik ose psikik, i mjeteve e i metodave të vrazhda ndaj dikujt për ta detyruar të bëjë diçka jashtë vullnetit e dëshirës së tij, për ta nënshtruar e për ta shtypur dikë, për të kufizuar veprimet e dikujt etj.; detyrim a shtypje me anë të forcës. Dhunë revolucionare (kundërrevolucionare). Dhunë policore. Dhuna mbi personin. Akt dhune. Metodë dhune. Me anë të dhunës. Përdor (kundërshtoj) dhunën. Marr (fitoj) me dhunë.
2. Shndërrim, poshtërim a turp i madh që i bëhet dikujt, cenim i rëndë i nderit të dikujt me vepra a me fjalë; fyerje e rëndë që i bëhet dikujt. I bëj dhunë dikujt e turpëroj a e poshtëroj dikë; përdhunoj a shndërroj dikë. I vuri dhunë shtëpisë.
3. bised. E keqe; dëm. Bëri mirë e gjeti dhunë. Ruhet mos i dale dhunë.

DHUNIM m.
Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve DHUNOJ, DHUNOHEM. Dhunim i hapur (i rëndë). Dhunimi i shtëpisë (i vendit, i kufijve, i hapësirës ajrore). Dhunimi i ligjeve. Dhunimi i gruas.

DHUNOJ kal.
1. Përdor dhunën; e detyroj, e shtyp dikë me anë të forcës. Dhunoj hapur (rëndë). Xhandarët dhunonin popullin.
2. Shkel ligjet e rregullat e vendosura, veproj në kundërshtim me ligjet me rregullat, me një marrëveshje të pranuar etj. Dhunoj ligjet. Dhunoi të drejtat e tjetrit.
3. Hyj në një banese, në një zyrë etj. me forcë, pa pasur të drejtë ligjërisht, cenoj banesën; prek a shkel kufijtë e një vendi, tërësinë tokësore të tij. Dhunoi shtëpinë. Dhunuan kufijtë (hapësirën ajrore, ujërat tokësore).
4. Shndërroj, poshtëroj a turpëroj keq dikë, e cenoj rëndë në nder me vepra a me fjalë. E dhunoi para të gjithëve. E dhunoi keq.
5. Shndërroj a përdhunoj dikë.

e kunderta

DHUROJ kal.
1. I jap falas dikujt një gjë timen, jap diçka si dhuratë, fal diçka; jap a shpërndaj dhurata. I dhuruan tufa me lule. I dhuroj një libër (një lodër). Dhuroj me gjithë zemër.
2. I jap dikujt një kënaqësi të madhe a një gëzim të veçantë me një veprim a me një punë të mirë, me një përfundim a sukses të arritur etj.; bëj a arrij diçka të rëndësishme në dobi a në të mirë të dikujt. Na dhuruan disa rekorde kombëtare (qitësit). U dhuroi një fitore të bukur.
3. vet. veta III. E pajis me mjaft anë të mira, i jep veti a cilësi të larta, i fal diçka të mirë, të vyer etj. Natyra i ka dhuruar shumë të mira e begati këtij vendi.

Kaonian, kjo eshte me te vertete nje prurje e shkelqyer dhe bindese. Do i shtoja nje ide kesaj prurjeje, per konstantimin tuaj shume te qelluar, lidhur me relacionin dhunoj -dhuroj. Sic mund te vihet re shkojme gjithmone ne idene e shprehur ketu:

viewtopic.php?f=82&t=24

pra kemi rrokjen dhu---> bashketingellore+ zanore, me kuptimin jap(dhënë)

shtohet nje bashketingellore tjeter n(dhu-n--oj) dhe r(dhu-r--oj) dhe formohet nje fjale me komplekse e tipit c-v-c, me kuptim te ndryshem, por bazuar ne kuptimin qe kishte rrokja fillestare dhu. N-ja dhe r-ja bartin nga nje kuptim elementar, qe kur i shtohen kuptimit te dhu-se, japin perkatesisht nga nje kuptim me kompleks. Ne rastin konkret une jam mese i bindur qe n-ja eshte "kocka" e kuptimit ni(ndiej) pra dhu+n+oj, "perkthehet":

ti japesh ndjesi, dmth ajo qe jep ti i shkakton tjetrit ndjesine(e dhimbjes, ne rastin tone)

[KAONIAN]

Prandaj na duhet një katalog i gjithë rrënjëve të ilirishtoShqipes që në raste të tilla të shohim se çfarë rrënjësh të Gjuhës Sonë mund të kenë përputhje kuptimore me një fjalë të huaj që jemi duke hetuar.

Ne mund te krijojme nje katalog me rrenjet e shqipes, por duhet te jemi pak me racionale, ne qasjen tone ne barazimin ilir=shqiptar. Une nuk do te isha kunder mundesise qe shqiptaret dhe gjuha e tyre, te jene perkatesisht pasardhes te ilireve dhe gjuhes se tyre specifike. E them kete, sepse formulat nje komb nje gjuhe jane te vlefshme vetem per kohet moderne. Persa ju perket ilireve, ka shume gjasa qe ata te mos ishin nje etni me nje gjuhe specifike te ndryshme nga te tjeret. Nese ata kane egzistuar vertete, gjasat jane qe te kene qene thjeshte nje elite sunduese theokratike, te ciles shqiptaret i mbijetuan, ashtu sic ju mbijetuan romaneve, otomaneve dhe gjithe perandorive fetare te shumellojshme.
Iliret jane nje term i dashur per ndergjegjen tone, ashtu sic jane helenet per greket, por ashtu sic keta te fundit, ngjasojne me shume me nje ideologji, me nje mit me legjenda epike dhe idealiste. Fakti qe per ta, nuk zoterojme asnje artifakt te vetem, qe te lidh emrin me vete egzistencen e tyre, duhet te na beje me te kujdesshem, qe te mos te kerkojme te kaluaren tone, ne ideologjite arianiste apo diktatoriale hoxhiste.

-Hyllus: the son of the Greek demigod Heracles, was claimed to be the earliest Illyrian king.
In Greek mythology, Hyllus[pronunciation?] (Greek: Ὕλλος; also Hyllas (Ὕλᾱς) was son of Heracles and Deianira,[1][2] husband of Iole, nursed by Abia.
Hyllus and his brothers invaded Peloponnesus, but after a year's stay were forced by a pestilence to quit. They withdrew to Thessaly, where Aegimius, the mythical ancestor of the Dorians, whom Heracles had assisted in war against the Lapidae, adopted Hyllus and made over to him a third part of his territory. After the death of Aegimius, his two sons, Pamphylus and Dymas, voluntarily submitted to Hyllus (who was, according to the Dorian tradition in Herodotus V. 72, really an Achaean), who thus became ruler of the Dorians, the three branches of that race being named after these three heroes. Being desirous of reconquering his paternal inheritance, Hyllus consulted the Delphic oracle, which told him to wait for "the third fruit," and then enter Peloponnesus by "a narrow passage by sea."

-Illyrius: ruled Illyria and became the eponymous ancestor of the Illyrians; son of Cadmus or Polyphemus.[8] Illyrius had six sons and three daughters whose names were associated with specific tribes:
Illyrius (Ancient Greek: Ἰλλυριός) is a name known in different stories found in ancient Greek mythology.
According to the Bibliotheca, Illyrius was the youngest son of Cadmus and Harmonia who eventually ruled Illyria and became the eponymous ancestor of the whole Illyrian people.[1] Illyrius was specifically born during an expedition against the Illyrians on the side of the Encheleans.[2]
According to the Illyrian Wars of Appian, Illyrius was the son of the Cyclops Polyphemus and his wife Galatea with siblings Celtus and Galas. The children of Polyphemus all migrated from Sicily and ruled over the peoples named after them, the Celts, the Illyrians, and the Galatians.[3] This particular genealogy was most likely composed by the ancient Greek founders of Epidamnus (Corinthians and Corcyrans) and preserved in Appian's work.[4]


-Ο Έλλην σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία ήταν ο γενάρχης των Ελλήνων. Ήταν γιος του Δευκαλίωνα (ή σε κάποιες αναφορές του ίδιου του Δία) και της Πύρρας, αδελφός του Αμφικτύονα και πατέρας του Αιόλου, του Ξούθου, και του Δώρου. Η γυναίκα του,μητέρα όλων των Ελλήνων, ήταν η νύμφη Ορσηίδα.
Μost probably a derivation of Ἑλλοί or Σελλοί, the Greek inhabitants of the area around the sanctuary of Dodona (Δωδώνη), itself of pre-Greek origin.[1]
--------------------------------------------

kam vetem pak kohe qe jam bere pjese i forumit prandaj do me falni nqs dikush tjeter i ka vene re ketyre fjalve,
ajo qe une besoj se fjala ILLIR ose YLLIR
dhe fjala ELLIN ose ELLYN shpjegohen sic edhe fjalet ( dhu - R -oj-------dhu - N - oj)
prandaj kemi
ylli - R -
elli - N -

OSE
te dya keto fjale jan e njejta fjal por kan ngellur ne histori ne kete form ndoshta nga ndryshimi i dialektit gheg-tosk
shqip-N-i (gheg)
shqipe-R-i (tosk)

per etimologjin e ketyre fjalve nuk diskutohet qe vjen nga fjala - YLL-
zanoret E,Y,I, ndoshta ndryshojne kollaj
se sa duket kjo fjale eshte perdorur vashdimisht ne lashtesi dhe e gjejme dhe ne mitologjin (H-yll-us, illy-rios) por edhe ne simbole te asaj kohe sic eshte simboli i maqedonise e lashte
http://prntscr.com/dfbu7f

po pati mundesi dikush te shpjegoj pak me shume ndryshimin e germes 'N' dhe 'R' ne gheg dhe tosk,

plus- kam ndjekur nje dokumentar para disa muajsh per gjuhet simbolike ne lashtesi dhe mbaj mende se germa ' Y ' simbolizohej me brumbullin e djellit sic e quajn atehere ,
besoj se 'Y' -ja tek fjalla 'YLL' nuk eshte rastesishte sepse dhe kuptimi ka te bej me diellin,
ne youtube e kam ndjekur ate dokumentarin, eshte kollaj ta gjej kush interesohet

[Zeus10]

-Hyllus: the son of the Greek demigod Heracles, was claimed to be the earliest Illyrian king.
In Greek mythology, Hyllus[pronunciation?] (Greek: Ὕλλος; also Hyllas (Ὕλᾱς) was son of Heracles and Deianira,[1][2] husband of Iole, nursed by Abia.
Hyllus and his brothers invaded Peloponnesus, but after a year's stay were forced by a pestilence to quit. They withdrew to Thessaly, where Aegimius, the mythical ancestor of the Dorians, whom Heracles had assisted in war against the Lapidae, adopted Hyllus and made over to him a third part of his territory. After the death of Aegimius, his two sons, Pamphylus and Dymas, voluntarily submitted to Hyllus (who was, according to the Dorian tradition in Herodotus V. 72, really an Achaean), who thus became ruler of the Dorians, the three branches of that race being named after these three heroes. Being desirous of reconquering his paternal inheritance, Hyllus consulted the Delphic oracle, which told him to wait for "the third fruit," and then enter Peloponnesus by "a narrow passage by sea."

-Illyrius: ruled Illyria and became the eponymous ancestor of the Illyrians; son of Cadmus or Polyphemus.[8] Illyrius had six sons and three daughters whose names were associated with specific tribes:
Illyrius (Ancient Greek: Ἰλλυριός) is a name known in different stories found in ancient Greek mythology.
According to the Bibliotheca, Illyrius was the youngest son of Cadmus and Harmonia who eventually ruled Illyria and became the eponymous ancestor of the whole Illyrian people.[1] Illyrius was specifically born during an expedition against the Illyrians on the side of the Encheleans.[2]
According to the Illyrian Wars of Appian, Illyrius was the son of the Cyclops Polyphemus and his wife Galatea with siblings Celtus and Galas. The children of Polyphemus all migrated from Sicily and ruled over the peoples named after them, the Celts, the Illyrians, and the Galatians.[3] This particular genealogy was most likely composed by the ancient Greek founders of Epidamnus (Corinthians and Corcyrans) and preserved in Appian's work.[4]


-Ο Έλλην σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία ήταν ο γενάρχης των Ελλήνων. Ήταν γιος του Δευκαλίωνα (ή σε κάποιες αναφορές του ίδιου του Δία) και της Πύρρας, αδελφός του Αμφικτύονα και πατέρας του Αιόλου, του Ξούθου, και του Δώρου. Η γυναίκα του,μητέρα όλων των Ελλήνων, ήταν η νύμφη Ορσηίδα.
Μost probably a derivation of Ἑλλοί or Σελλοί, the Greek inhabitants of the area around the sanctuary of Dodona (Δωδώνη), itself of pre-Greek origin.[1]
--------------------------------------------

kam vetem pak kohe qe jam bere pjese i forumit prandaj do me falni nqs dikush tjeter i ka vene re ketyre fjalve,
ajo qe une besoj se fjala ILLIR ose YLLIR
dhe fjala ELLIN ose ELLYN shpjegohen sic edhe fjalet ( dhu - R -oj-------dhu - N - oj)
prandaj kemi
ylli - R -
elli - N -

OSE
te dya keto fjale jan e njejta fjal por kan ngellur ne histori ne kete form ndoshta nga ndryshimi i dialektit gheg-tosk
shqip-N-i (gheg)
shqipe-R-i (tosk)

per etimologjin e ketyre fjalve nuk diskutohet qe vjen nga fjala - YLL-
zanoret E,Y,I, ndoshta ndryshojne kollaj
se sa duket kjo fjale eshte perdorur vashdimisht ne lashtesi dhe e gjejme dhe ne mitologjin (H-yll-us, illy-rios) por edhe ne simbole te asaj kohe sic eshte simboli i maqedonise e lashte
http://prntscr.com/dfbu7f

po pati mundesi dikush te shpjegoj pak me shume ndryshimin e germes 'N' dhe 'R' ne gheg dhe tosk,

plus- kam ndjekur nje dokumentar para disa muajsh per gjuhet simbolike ne lashtesi dhe mbaj mende se germa ' Y ' simbolizohej me brumbullin e djellit sic e quajn atehere ,
besoj se 'Y' -ja tek fjalla 'YLL' nuk eshte rastesishte sepse dhe kuptimi ka te bej me diellin,
ne youtube e kam ndjekur ate dokumentarin, eshte kollaj ta gjej kush interesohet

Une kam nje hipoteze qe mendoj qe eshte shume solide, per prejardhjen e ketyre fjaleve. Gjithshka nis me dualizmin :

YLL---------vs-----------PYLL (1)

Keto dy fjale pervec perdorimit te te njejteve tinguj, duket se s'kane asnje lidhje kuptimore mes tyre. Ato ndryshojne ne te shkruar vetem nga p-ja nistore per fjalen PYLL. Por po te vesh re ne gjuhen e "heleneve", fjala korresponduese per fjalen PYLL eshte:

ύλη ----> qe transkiptohet YL-ë

latinisht hȳlē

qe ju mungon p-ja e fjales shqipe PYLL, por kane te njejtin kuptim me te.

Fjala greke dhe ajo latine, na sjellin ne mendje protogjenitorin mitologjik te ilireve: Ὕλλος apo Ὕλᾱς, qe ne shqiptaret e identifikojme me YLL-in(patriarku i HYLLIJVE ne gjuhen e heleneve ose i BYLLIJVE ne gjuhen e ilireve). Ketu gjeja fillon e behet interesante. Fjala:

(h)yll-ej------------vs---------byll-ejte(byllinasit) ndryshon ne mes dy gjuheve vetem nga tingulli nistor 'b'-ë, nje tingull qe eshte shume i afert me ate p-ë dhe qe ne shqiptaret e perdorim random ne vend te b-ësë:



Pra ne vend te byllejve do te kishim PYLL-EJTE, qe ishin fisi kryesor i ILLY-reve, bile sipas mitologjise jane dhe krijuesit e heleneve.
Gjuhesia eshte si matematike, ekuacionet gjuhesore mund te zgjidhen duke perdorur matematiken. duke eliminuar prapashtesat parazitive:

YLL(us) vs PYLL(us) vemi te ekuacioni (1)

qe na cojne te mendojme dy patriarke te famshem te lashte:

YLL_us dhe PYRR_us

perkatesisht njeri i ILIREVE(HYLLEJVE) dhe tjetri i EPIROTEVE(PYRRIDEJVE)

χρόνῳ δὲ ὕστερον Νεοπτόλεμος ὁ Ἀχιλλέως λαὸν ἀγαγὼν αὐτός τε τὴν χώραν κατέσχε καὶ διαδοχὴν βασιλέων ἀφ᾽ αὑτοῦ κατέλιπε,[color=#0000FF] Πυρρίδας ἐπικαλουμένους[/color]: καὶ γὰρ αὐτῷ Πύρρος ἦν παιδικὸν ἐπωνύμιον. καὶ τῶν γνησίων παίδων ἐκ Λανάσσης τῆς Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου γενομένων ἕνα Πύρρον ὠνόμασεν. ἐκ τούτου δὲ καὶ Ἀχιλλεὺς ἐν Ἠπείρῳ τιμὰς ἰσοθέους ἔσχεν, Ἄσπετος ἐπιχωρίῳ φωνῇ προσαγορευόμενος

In after time, however, Neoptolemus the son of Achilles, bringing a people with him, got possession of the country for himself, and left a line of kings descending from him. These were [b]called after him Pyrrhidae[/b]; for he had the surname of Pyrrhus in his boyhood, and of his legitimate children by Lanassa, the daughter of Cleodaeus [b][u]the son of Hyllus, one was named by him Pyrrhus[/u][/b]. Consequently Achilles also obtained divine honours in Epeirus, under the native name of Aspetus

Eshte shume e sigurte qe rotacioni r->l ka funksionuar perfekt ne gjuhen e "heleneve". Gjithe informacioni i mesiperm, per emrin e ketyre Πυρρίδας (PYRR-ejtë) pasardhesit e Πύρρος prej te cilit moren emrin keta banore dhe vete vendi, mund te na bej te themi me bindje qe :

YLL-os= PYRR-os=PYLL-os

ky ekuacion gjuhesor/matematikor

na provon qe (H)YLLORIA=PYLLORIA dhe si rrjedhim egzonimet ILLYRIA dhe EPIRUS do te thone te njejten gje: VENDI I PYLLIT

kete qe ne e provojme gjuhesisht na e pohon GJON MUZAKI:

EPIRUS= MOLOSIA=MYSACHIA=MYZEQEA= PYLLORIA

I can confirm to you that Andrew Molosachi or Musachi was the sebaston cratos and ruler of Epirus, which in Albanian is called pylloria. He ruled all of Myzeqe and other districts. This Myzeqe is the country of the Molossi and was thus named after them. We have been the rulers of that country from ancient timesto the present day and took on the family name Molosachi, but the word Molossia was corrupted and is pronounced Mosachia and in Albanian it is called Myzeqe. This Molossia is in actual fact Epirus, as was mentioned above. It is a part of the whole land to be described below, which today is part of Epirus as far as I remember. I am telling you what I know and what I have heard.

ARBERI----vendi i pyllit nga 'latinishtja' arbor=dru, pyll
ALBANIA----vendi i pyllit, nga italishtja albero=dru, pyll

[Zeus10]

Disa figura mitologjike ne "Greqine e Lashte" emrat e te cileve kane kuptim ne shqipen e sotme:

Litae (Λιταί)----- spirits of prayer---shpirti i lutjes
ashtu si vete emri buron nga fjalet shqipe lut/lutje

Kakia (Kακία)----- spirit of bad habits and bad morals----shpirti i zakoneve te keqinje dhe moralit te keq
buron nga fjala shqipe keq/ e keqja---pas palatalizimit te k-se ne mes te fjales

γηγενής------fisi i gjashte gjiganteve te Myzise
buron nga fjala shqipe gjigant, ka lidhje me fjalen Gegëni/Geg

Eleos (Ἔλεος),---- spirit of mercy, pity, and compassion-----shpirti i meshires dhe keqardhjes
buron nga folja shqipe lë/lëshoj, ne fakt perkthimi i sakte eshte shpirti i lëshimit ose tolerances

Hedone (Ἡδονή), spirit of pleasure and fun---shpirti i kenaqesise dhe humorit
buron nga folja shqipe me dhonë(te jepesh)

Oizys (Ὀϊζύς), spirit of sadness-----shpirti i trishtimit apo zisë
ashtu sic e thote vete emri buron nga fjala zi/e zisë

Oneiroi (Ὄνειροι), spirits of dreams-----shpirti i endrrave
ashtu sic e thote vete emri buron nga shqipja onër(ondër~andër-ëndër)

Penia (Πενία), spirit of poverty and need----shpirti i varferise dhe nevojes
buron nga shqipja nih(ndihmoj)

Pheme (Φήμη), spirit of rumours and gossip---shpirti i thashethemeve
buron nga shqipja them(fo-l)~flas

[Zeus10]

βία(atikishte)----βίη ‎(bíē) (Ionic)---------- kuptimi kryesor act of violence, akt dhune
Shqip:
BIE I jokal.

23. edhe fig. E godit, e qëlloj me diçka (zakon. me një trajte të shkurtër të përemrit vetor në r. dhanore). I ra me gur (me grusht, me shkelma, me pëllëmbë, me shkop, me kamxhik). I ra me pushkë (me kobure, me top, me shpatë, me shigjetë). I ra kokës (turinjve). I ra në kurriz (në krah). I ra kalit. I bie topit. I bie tokës me këmbë. Më ra era në shpatulla. I ra rrufeja. I ra nga prapa. I ra në lule të ballit. S'bie rrufeja dy herë në një lis. fj. u. Nuk bie reja (rrufeja) në hithra. tall. Nuk i hipën dot dardhës, i bie fikut. fj. u. S'ka ç'i bën gomarit, i bie samarit. fj. u.

27. Sulem mbi dikë a mbi diçka, vërsulem; e sulmoj dhe e godit. Ranë mbi armikun.
I ranë pushtuesit. Bini mbi ta! I ranë qytetit. Ra ujku ndër dhen. Ra bisha në bagëti.
Ra dhelpra në pula.
28. fig. bised. Sulmoj me fjalë, qortoj a kritikoj rreptë; i vërsulem, e godit. I ra kundërshtarit. I ra një vepre (një romani). I ra pa të drejtë. I ra në kokë. I ra pas shpine (prapa krahëve).

[Zeus10]

Soter (Σωτήρ) ---- was the spirit (daimon) of safety and salvation--Both Zeus and Dionysus were titled Soter

Kjo eshte as me pak dhe as me shume fjala Zotër e shqipes. Tek Zotat njeriu gjen sigurine, gjen shpetimin.

ZOT I m. fet.Sipas parafytyrimeve fetare e mistike: qenia më e lartë e mbinatyrshme, e krijuar nga fetë e ndryshme, e cila sipas tyre ka krijuar botën, qëndron mbi të dhe drejton gjithçka; perëndi.

Nuk duhet ngaterruar me fjalen THE-os, qe perkthehet zot, por ne fakt eshte perdorur per te treguar vetine profetike te zotave, ate qe ju mesonin njerezve me fjalen: THEM

[Zeus10]

Ne fjalorin e "Greqishtes Se Vjeter" gjendet fjala shume interesante: ἄφαρ, ajo eshte perkthyer prej linguisteve

ἄφαρ= straightway, forthwith---- dmth= aty për aty, në vend

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/mor ... 1&la=greek

Por aty per aty ne shqip do te thote menjehere apo shume afër, qe ne te vertete eshte dhe fjala qe e shpjegon ate me mire

ἄφαρ=afër

[IllyrianLegend]

Po Zeus a mun me iiep ni prejardhiie t'fials "sceptros". Tska do t'thot?!!!
u po munoena n'dien ci e gnoh...

1) ene Pse paraqitet Zeusi me lotus scepter-ALB. sqepar thuet se a "arma e tij, skopi, scepi, qi ka ni sqep n'maje" e n'an'n pasme a ni sqep-sqiponie e s'kapun per vetetime. (paracitiia e pare)
e thame fial per fial sic a aty : "Lycia, Oenoanda AR Stater. Dated Year 3. (186/5 BC?) Laureate head of Zeus right, lotus scepter & B behind neck / OINOAN/DEWN, eagle standing three-quarters right on thunderbolt, G & grape cluster in right field."

2) ne paracietiien e dyt a ni Scepter ne Egyptin e lasht me Scepterin i cili ka formen e Scepit (Sqepit) ene cuditrisct i p'rghan dhis s'Gergit Kastriotit t'vnueme n'kri.

Si a e munscme ci gua shqype t'ket edhe a) Shkap, shkapem nga toka me nihmen e shkopit, po edhe sqepin n'majen e shkopit tsilat dalin nga e niajta rraj KAP-e gniashtu ene KAM; asni gue tieter n'bot t'mos ket fialn Scep-Scap-Sqep t'nghan me Scepter (p'rdorun nga Faraonet dhe nga Scipet) p'rvec Shqypes?!!!!

Si a munun ci fiala Accipiter na del sum e ciart n'scyp: Accipiter--> A -asht ccipi-Scipi-ter e na iep (S) + kap prei asai dalin Shkab, Sqep, Sqepar, Scipi+ter=Scipiter-Skifter Sciftar (tar, ter, tor).

E guet tiera iiapin kto menime ci iian t'ulta:

Ernout Meillet explain the etymology of accipiter in the following way: " let mot est parallele a acupedius, acu-pedius rapelle gr. ώκύ-πουϛ, accipiter rapelle gr. ώκύ-πτεροϛ
Ernout-Miellet , s.v. accipiter . OLD accipiter prob *acu-peter "swift-flying" (for acu, cf. perh. acupedis; for peter , cf. skt. patram "bird"...) Ovid's Causes: Cosmogony and Aetiology in the Metamorphoses
By K. Sara Myers

A ene kio asht ni rastsi apo un kam ni pririe p'r t'ba t'ghitha shqiptare?

Per mua "nuk" ka asgni men'dyshiie (m'dyshje) ci kio a ni ghetie e sheniave ci ka p'rdorun Gerghi Kastrioti me shum dashni e ner, e tsilat ian t'padituna p'r ne scypet.

Iia tsca thoin t'tieret mi fialen Scepter:


1. a royal staff, a sceptre---> Old Skepsian Nobility
2. A teacher''s rod ----------> Skop--Shkop (ene n'rastin e Epi-Skopos)
3. A name of the plant-------?
4. kingdom, rule, dominion, authority-----> Old Skepsian Nobility

Nga je ti Amathia?

[bardus]

Nje atër here kam thene se fjala kalë

nuk vjen nga Lat. caballus

sepse buz. - b - eshte digamma , ca(b)all , - us, <caall-

e njejte edhe me fjalen

shqip haeja ,heja ,hae

tek Homeri ᾖα , ἤια '' ngrënje ,ushqim''

ndersa matane Adriatikut

cibus , b = digamma, ci(b) ,-us,

edhe tek φαγέω φ = digamma < h-aj

pra vijne nga folja HA.

Digamma shetit ne pellgun shqip-latin-helen por ne gjuhen shqipe eshte e ulur kembekryq.

[Zeus10]

Shume shpjegime te mira Bardus, qe forcojne bindjen, qe ato fjale ne gjuhe te ndryshme, megjithese duken grafikisht jonjesoj, mund te kene tingelluar njesoj nga folesi.

Ne shqip kemi fjalen ëndje- kenaqesi, zbavitje, embelsi.

ËNDJE f.1. Kënaqësi, dëshirë; zbavitje, dëfrim. Ëndje e madhe. Ëndje trupore epsh. E bëj diçka me ëndje. Lexoj (punoj) me ëndje. Kam ëndje. Jepet pas ëndjeve.
2. Dëshirë për të ngrënë, oreks. Humba ëndjen. Ha me ëndje.

Ajo gjendet dhe ne"greqisht: ἡδύς ose ἡδεῖα= pleasant

Sic e kemi theksuar dhe me pare kemi perseri nje zhvillim te shqipes, qe fut hundoren n-ë, per ta bere me te lehte shqiptimin:

ἡδεῖα--->ἡ(n)δεῖα~ënd(e)ja=ëndja

[Zeus10]

Fjala μονή~μόνης qe perkthehet i vetëm, thjesht eshte shqip dhe do te thote:

μονή= μο + νή= me një =me veten(një), i pashoqeruar me askend

VETËM mb.1. Që është vetëm një, që s'ka tjetër si ai a si ajo (për fëmijë, vëlla, ose motër); që s'ka tjetër të tillë. Djalë i vetëm. Vajza (bija) e vetme. Motra e vetme. Fitorja e socializmit në një vend të vetëm. Parti e vetme politike. E ka të vetëm. Është fëmijë i vetëm. E ruan si syrin e vetëm. Është kopja e vetme që ka biblioteka.
2. Që ka mbetur vetëm, që s'ka njerëz të afërm a farefis; që s'ka familje; që s'ka krahë të tjerë punues e ndonjë që ta ndihmojë. Fill i vetëm. Ishte i vetëm. Jetonte i vetëm. Mbeti i vetëm.
3. Që është i veçuar nga të tjerët, që nuk rri bashkë me të tjerët, që ndahet veçan; që është pa shokë a pa shoqërues; që nuk ka ndonjë tjetër aty pranë. Udhëtar i vetëm. Edhe një i vetëm edhe vetëm një. Delen e vetme e ha ujku. fj.u.
4. Që është një i tërë dhe i pandarë; i bashkuar. Si një trup i vetëm. Shkruhet si një fjalë e vetme.
5. Që është i njëllojtë për të gjithë, i përbashkët; i njësuar. Një gjuhë e vetme letrare. Një disiplinë e vetme për të gjithë. Kanë një qëllim të vetëm.
6. Askush tjetër a asgjë tjetër përveç këtij ose kësaj, vetëm ky ose ajo (përdoret në trajtë të shquar përpara emrave). E vetmja kafshë në botë. I vetmi njeri që do.
E vetmja dëshmi që njihet. I vetmi sport që më pëlqen.
7. Gjithnjë i njëjtë, i pandryshuar. Rrinte në një vend të vetëm.
8. Përd. em. sipas kuptimit 2 të mbiemrit. I vetmi e kishte shumë vështirë.
* Është i vetmi, për (në) ... shquhet, s'ka shok, dallohet mbi të gjithë

.

[Zeus10]

μέν-------indeed, of a truth
Eshte fjala shqipe menje= mend, kur themi: "me gjithe mend= me te vërtetë"

MEND f. vet.
c) mësoi nga një pësim. E kam me gjithë (me tërë) mend e kam me të vërtetë, e kam pa shaka. Mend për tjetër herë ta kemi mësim për tjetër herë, tashti e dimë si duhet vepruar (pas një pësimi që bëhet mësim). Me sa palë mend? si nuk e mendove mirë?, si t'u mbush mendja?, ç'të tha mendja?

E njejta fjale e kulluar shqipe, ka sherbyer per te formuar strukturen Μνήμη=me men=eshte bashke me mendjen=eshte memorizuar

Μνήμη=Μνή + μη <------>μη + Μνή= μη + Μ(η)νή para metathezes, ku η reduktohet mes dy hundoreve m-n

MEND f. vet.
4. Kujtesë (edhe në një varg njësish frazeologjike). E kam në (ndër) mend e kujtoj, e kam parasysh. E mbaj në (ndër) mend nuk e harroj. E sjell ndër (në) mend e kujtoj. Më shkon ndër mend kujtohem; mendoj. Më vjen (më bie) ndër mend më kujtohet.
Ia shtie (ia fut) në (ndër) mend (në mendje) ia kujtoj. Nuk më hiqet nga mendtë.
Më doli (më iku) nga mendtë (mendsh) e harrova

.

[Zeus10]

Fjala αρουν do te thote: lëroj token, ajo buron nga fjale shqipe: arë:

ARË f.Tokë që lërohet e mbillet, tokë buke. Arë e mbjellë (e korrur). Arat e kooperativës. Arë me grurë (me misër). Bimët (kulturat) e arave. Brigadat e arave. Miu i arave. zool. Lëroj (ujit) arën. Punon në arë.